cele oze

Zmiany w Dyrektywie w sprawie opodatkowania nośników energii

Aktualności, Energetyka, Klimat, , , , , Możliwość komentowania Zmiany w Dyrektywie w sprawie opodatkowania nośników energii została wyłączona

W 2003 roku weszła w życie Dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej („Dyrektywa”). Zgodnie z jej założeniami, państwa członkowskie zostały zobowiązane do nałożenia podatków na produkty energetyczne i energię elektryczną według zasad określonych w tym dokumencie.

Od czasu przyjęcia w 2003 roku zapisów Dyrektywy, europejski rynek energii i stosowane technologie uległy znaczącym zmianom podobnie jak same ramy unijnych regulacji w zakresie energii i klimatu, co zostało zaprezentowane w dokumencie pt. The European Green Deal, tj. Europejskim Zielonym Ładzie. Zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym przez organy unijne, założeniom Europejskiego Zielonego Ładu powinny towarzyszyć określone na odpowiednim poziomie podatki, których wysokość stanowiłaby istotny sygnał cenowy, który mógłby dostarczać odpowiednie zachęty dla prowadzenia zrównoważonych praktyk wśród producentów, użytkowników i konsumentów. Z tego też względu, konieczne jest dokonanie przeglądu Dyrektywy, której zmiana stanowi immanentny element reform przepisów mających doprowadzić do osiągnięcia założeń Europejskiego Zielonego Ładu.

Obecnie trwają konsultacje, których celem jest rozwiązanie kilku kluczowych problemów. Przede wszystkim, przegląd Dyrektywy ma doprowadzić do dostosowania obecnego poziomu opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej do polityki unijnej w zakresie energii i klimatu tak, aby przyczynić się do osiągnięcia celów wyznaczonych na 2030 rok oraz neutralności klimatycznej do 2050 roku, zgodnie z założeniami Europejskiego Zielonego Ładu.

W drugiej kolejności zmiana przepisów Dyrektywy ma doprowadzić do zachowania spójności unijnego rynku wewnętrznego poprzez aktualizację zakresu i struktury stawek oraz racjonalizację fakultatywnie stosowanych zwolnień i obniżek podatkowych na gruncie krajowym.

Zgodnie z zaprezentowanym stanowiskiem Komisji Europejskiej, obecnie dostrzegalny jest wysoki poziom zróżnicowania krajowych stawek podatkowych dla paliw kopalnych oraz stosowanych zwolnień i obniżek podatkowych uzasadnianych koniecznością ochrony konkurencyjności przemysłu i gospodarki państw członkowskich UE. Zdaniem Komisji, szeroki zakres stosowanych ulg stanowi w rzeczywistości formę dopłat do dalszego utrzymywania przemysłu opartego na paliwach kopalnych, co jest niezgodne z celami Europejskiego Zielonego Ładu, a w konsekwencji, wymaga rewizji.

Konieczność dokonania rewizji w ww. zakresie przede wszystkim związana jest bezpośrednio z faktem, iż stopień wykorzystania paliw kopalnych jest szczególnie wysoki w sektorze lotnictwa i transportu morskiego, które są zwolnione z opodatkowania w zakresie energii, podczas gdy całkowicie odmienna sytuacja ma miejsce w przypadku transportu lądowego, co zwiększa poziom fragmentaryzacji rynku i zakłóca możliwość utrzymania równych szans we wszystkich sektorach gospodarki.

Zdaniem organów unijnych, konieczne jest dostosowanie założeń Dyrektywy do obecnych celów polityki unijnej, w szczególności unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji, zapisów dyrektywy ws. odnawialnych źródeł energii i dyrektywy ws. efektywności energetycznej. Dyrektywa w obecnym brzmieniu nie promuje paliw alternatywnych oraz zakładanego poziomu redukcji emisji gazów cieplarnianych i podejmowanych działań w kierunku osiągnięcia efektywności energetycznej. Co więcej, Dyrektywa w obecnym brzmieniu nie zapewnia wystarczających zachęt do inwestowania w nowe technologie oparte na paliwach alternatywnych.

Przede wszystkim jednak, rewizja Dyrektywy jest konieczna z uwagi na fakt, że stosowane dotąd minimalne stawki podatkowe utraciły swoją dotychczasową skuteczność. Wobec braku mechanizmu indeksacji ich rzeczywista wartość z czasem uległa erozji i nie mają już znaczącego wpływu na stawki krajowe, ponieważ zdecydowana większość państw członkowskich opodatkowuje większość produktów energetycznych.

Nowy projekt ustawy offshore

Aktualności, Energetyka, OZE, , , , , , , , Możliwość komentowania Nowy projekt ustawy offshore została wyłączona

Wychodząc naprzeciw potrzebie szybkiego zwiększenia udziału odnawialnych źródeł energii w krajowym miksie energetycznym, w styczniu br. Ministerstwo Aktywów Państwowych opublikowało projekt ustawy o promowaniu wytwarzania energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych, który zawierał szereg działań polegających na wprowadzeniu systemu wsparcia oraz usprawnień administracyjnoprawnych, umożliwiających bardziej efektywne prowadzenie procesu inwestycyjnego w zakresie morskich farm wiatrowych. Projekt ten został omówiony w jednej ze styczniowych publikacji.

Na podstawie przedstawionych stanowisk oraz ustaleń poczynionych w toku uzgodnień, konsultacji publicznych i opiniowania prowadzonych w styczniu i lutym, powyższy projekt w zmodyfikowanej formie został ponownie przekazany do konsultacji publicznych z początkiem lipca br. pod tą samą nazwą (dalej: „Projekt”, „Ustawa”).

Zgodnie z unijnymi regulacjami, Rzeczpospolita Polska zobowiązana jest do utrzymania po 2020 r. obowiązkowego udziału OZE w końcowym zużyciu energii brutto na poziomie nie niższym niż 15 %. Niezależnie od ww. wymogów, RP jednocześnie zobowiązana jest do przyczynienia się do osiągnięcia unijnego wspólnego celu OZE (32 % do 2030 r.), które to założenia stanowiły również podstawę założeń pierwotnej wersji projektu.

Przede wszystkim podkreślenia wymaga, że rozszerzono zakres przedmiotowy Projektu w stosunku do jego poprzedniego brzmienia. Zgodnie z obecnymi założeniami, ustawa ma określać:

  • mechanizm i instrumenty wspierające wytwarzanie energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych,
  • zasady i warunki przygotowania oraz realizacji inwestycji w zakresie budowy morskich farm wiatrowych,
  • obowiązki wytwórcy,
  • zasady ustalania podatku od morskich farm wiatrowych oraz
  • wymagania w zakresie budowy, eksploatacji i likwidacji morskich farm wiatrowych.

System wsparcia zaproponowany w Projekcie jest dedykowany instalacjom służącym do produkcji energii elektrycznej z energii wiatru na morzu i opiera się on na koncepcji dwustronnego kontraktu różnicowego (z ang. „contract for difference”).

Dopuszczeni do systemu wsparcia wytwórcy energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych, będą mogli uzyskać prawo do pokrycia różnicy pomiędzy rynkową ceną energii a ceną umożliwiającą wytwórcom pokrycie kosztów jej wytworzenia na morzu, (tzw. ujemnego salda).

Zgodnie z treścią projektowanych przepisów, wytwórca – co do zasady – będzie miał możliwość korzystania z uzyskanego prawa do pokrycia ujemnego salda przez okres 25 lat od pierwszego dnia wytwarzania i wprowadzania do sieci energii elektrycznej z tej morskiej farmy wiatrowej lub jej części na podstawie udzielonej koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej. Wielkość udzielonego wsparcia wyznaczana jest jako iloczyn planowanej mocy zainstalowanej morskiej farmy wiatrowej i 100 000 godzin. Sama procedura rozliczania ujemnego salda, będzie odbywać się na zasadach analogicznych do przewidzianych dla wytwórców uczestniczących w obecnie funkcjonującym systemie wsparcia dla OZE.

DWIE FAZY UBIEGANIA SIĘ O PRZYZNANIE PRAWA DO POKRYCIA UJEMNEGO SALDA

Projektowane przepisy wprowadzają dwufazowy model systemu wsparcia, który wynika z różnego sposobu wyłonienia projektów, którym przysługiwać będzie prawo do pokrycia ujemnego salda. W pierwszej fazie systemu – do którego możliwość wejścia będzie do dnia 30 czerwca 2021 r. – dla morskich farm wiatrowych o łącznej mocy zainstalowanej do 5,9 GW, wsparcie przyznawane będzie w drodze decyzji administracyjnej, natomiast w kolejnych latach wsparcie przyznawane będzie w formule konkurencyjnych aukcji.

PIERWSZA FAZA SYSTEMU WSPARCIA – prawo do pokrycia ujemnego salda przyznawane w drodze indywidualnej decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki.

Zgodnie z treścią Ustawy, projekty o najwyższym poziomie zaawansowania procesu inwestycyjnego, gwarantujące wytworzenie energii przed 2030 r., a co za tym idzie dążące do celu unijnego wyznaczonego na 2030 r., zlokalizowane na obszarze gwarantującym najniższy uśredniony koszt energii elektrycznej, będą mogły wziąć udział w pierwszej fazie systemu wsparcia, gdzie wsparcie będzie przyznawane w drodze decyzji administracyjnej przez Prezesa URE.

Przepisy określają przy tym zasady sporządzenia wniosku o wydanie takiej decyzji oraz precyzują wykaz dokumentów, które należy do niego dołączyć, m. in.: promesę przyłączenia albo umowy o przyłączenie morskiej farmy wiatrowej do sieci przesyłowej lub dystrybucyjnej, prawomocne pozwolenie na wznoszenie i wykorzystywanie sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń w polskich obszarach morskich dla przedsięwzięć zlokalizowanych w wyłącznej strefie ekonomicznej, czy plan łańcucha dostaw materiałów i usług. Kolejność złożenia kompletnych wniosków będzie decydować o pierwszeństwie przyznania prawa do pokrycia ujemnego salda.

Łączna moc zainstalowana morskich farm wiatrowych, które będą mogły wziąć udział w pierwszej fazie systemu wsparcia, określona jest ustawowo i wynosi maksymalnie 5,9 GW. Prawo do pokrycia ujemnego salda nie będzie przyznane dla morskich farm wiatrowych, których dopuszczenie do systemu wsparcia powodowałoby przekroczenie tej wartości. Wartość maksymalna łącznej mocy zainstalowanej w obecnym brzmieniu jest wyższa niż w wersji pierwotnej Projektu. Wówczas planowano bowiem przyznanie wsparcia w tej fazie dla farm wiatrowych o łącznej mocy zainstalowanej na poziomie 4,6 GW.

Jednostkowa wysokość ceny będącej podstawą do rozliczenia ujemnego salda w pierwszej fazie systemu wsparcia, określona zostanie w rozporządzeniu wydanym przez ministra właściwego do spraw klimatu, w terminie 2 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.

DRUGA FAZA SYSTEMU WSPARCIA – aukcje w formule „pay as bid”

Po dniu 30 czerwca 2021 r., uzyskanie prawa do pokrycia ujemnego salda w ramach mechanizmu nie będącego procedurą konkurencyjną, nie będzie możliwe. W tzw. drugiej fazie systemu wsparcia, prawo do pokrycia ujemnego salda będzie mogło być przyznane w drodze aukcji wytwórcy, który uzyskał zaświadczenie o dopuszczeniu do aukcji oraz wytworzy energię elektryczną w tej morskiej farmie wiatrowej po raz pierwszy po dniu zamknięcia sesji aukcji.

Samo zaświadczenie będzie związane z koniecznością złożenia stosownego wniosku do Prezesa URE, którego treść oraz wymagane dokumenty określają przepisy rozdziału 4 Ustawy. Postępowanie ws. wydania zaświadczenia o dopuszczeniu do udziału w aukcji ma mieć charakter postępowania w sprawie oceny formalnej przygotowania do wytwarzania energii elektrycznej w danej morskiej farmie wiatrowej. Uzyskane zaświadczenie będzie mieć ograniczony termin ważności (36 miesięcy).

Zgodnie z założeniami, w aukcji, każdy z wytwórców składać będzie jedną ofertę, niejawną dla pozostałych uczestników aukcji. Aukcje rozliczane będą według formuły ceny z oferty („pay as bid”), a wygrywać w aukcji będą oferty z najniższą ceną.

Za ogłaszanie, przeprowadzanie oraz rozstrzyganie aukcji oraz utworzenie regulaminu przeprowadzania aukcji odpowiedzialny będzie Prezes URE, przy czym daty przeprowadzenia aukcji dla pierwszych lat funkcjonowania systemu zostały określone na poziomie ustawowym (art. 24 Ustawy).

Z uwagi na charakter projektów wiatrowych skutkujących niską podażą projektów, wszystkie morskie farmy wiatrowe niezależnie od ich parametrów technicznych, rywalizować będą w jednym koszyku aukcyjnym. W celu zapewnienia konkurencyjności procedury aukcyjnej, wprowadzony został mechanizm zapewniający utrzymanie konkurencyjności nawet w sytuacji, w której podaż projektów nie przekroczy maksymalnej zaoferowanej w aukcji mocy zainstalowanej.

EFEKT ZACHĘTY

Wytwórcy, którzy będą ubiegać się o przyznanie prawa do pokrycia ujemnego salda będą podlegać ocenie Prezesa URE co do tego, czy projektowana inwestycja zostałaby zrealizowana w przypadku, w którym dla energii elektrycznej wytworzonej w morskiej farmie wiatrowej nie przyznano by prawa do pokrycia ujemnego salda (tzw. efekt zachęty).

Wytwórcy, którym przyznane zostanie prawo do pokrycia ujemnego salda, zobowiązani będą do składania sprawozdań z realizacji planu łańcucha dostaw materiałów i usług w procesie budowy i eksploatacji morskiej farmy wiatrowej oraz do wytworzenia energii elektrycznej i wprowadzenia jej do sieci w celu pokrycia ujemnego salda w terminie 7 lat od dnia rozstrzygnięcia aukcji lub w przypadku wytwórców biorących udział w pierwszej fazie, od dnia wydania przez Komisję Europejską decyzji zatwierdzającej pomoc publiczną dla danej morskiej farmy wiatrowej.

autor: Joanna Nowak, Wawrzynowicz i Wspólnicy Sp. k.

Nowe wsparcie dla energii elektrycznej wytwarzanej w morskich farmach wiatrowych

Aktualności, Elektroenergetyka, Energetyka, Klimat, , , , , , , Możliwość komentowania Nowe wsparcie dla energii elektrycznej wytwarzanej w morskich farmach wiatrowych została wyłączona

Ministerstwo Aktywów Państwowych opublikowało projekt Ustawy o promowaniu wytwarzania energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych. Zgodnie z unijnymi regulacjami, Rzeczpospolita Polska zobowiązana jest do utrzymania po 2020 r. obowiązkowego udziału OZE w końcowym zużyciu energii brutto na poziomie nie niższym niż 15 %. Niezależnie od ww. wymogów, RP jednocześnie zobowiązana jest do przyczynienia się do osiągnięcia unijnego wspólnego celu OZE (32 % do 2030 r.).

Niniejsza ustawa wychodzi naprzeciw potrzebie szybkiego zwiększenia udziału odnawialnych źródeł energii w krajowym miksie energetycznym, poprzez wprowadzenie systemu wsparcia oraz usprawnień administracyjnoprawnych, umożliwiających bardziej efektywne prowadzenie procesu inwestycyjnego w zakresie morskich farm wiatrowych.

Choć podejmowane przez rząd działania w zakresie nowelizacji Ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii zmierzają w kierunku zapewnienia spełnienia przez Polskę celu OZE na 2020 r. i kolejnych, ambitnych celów na dalsze lata, w chwili obecnej brak jest regulacji, które skłaniałyby inwestorów do podjęcia kluczowych decyzji w odniesieniu do budowy morskich farm wiatrowych na Bałtyku. Rozwój morskiej energetyki wiatrowej będzie natomiast kluczowy dla realizacji zobowiązań międzynarodowych w zakresie energetyki odnawialnej w horyzoncie długoterminowym, dlatego stworzenie regulacji prawnych, które stymulować będą rozwój tego sektora jest kluczowe.

Rozwiązaniem rekomendowanym w zakresie szybkiego rozwoju sektora wytwarzania energii elektrycznej z energii wiatru na morzu, a co za tym idzie mitygacji ryzyka wystąpienia i utrzymania się luki generacyjnej oraz umożliwienia spełniania unijnych celów OZE, jest wprowadzenie odrębnego systemu wsparcia dedykowanego tej technologii, dopasowanego do jej uwarunkowań technicznych i ekonomicznych, a także wprowadzenie szeregu usprawnień w zakresie procedur administracyjnych w zakresie wydawania decyzji koniecznych dla realizacji projektów.

Projekt Ustawy określa zasady i warunki przygotowania oraz realizacji inwestycji w zakresie budowy morskich farm wiatrowych oraz mechanizmy i instrumenty wspierające wytwarzanie energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych. Wielkość udzielonego wsparcia wyznaczana jest jako iloczyn mocy zainstalowanej morskiej farmy wiatrowej i 100 000 godzin.

Przyjęty model w obu fazach opiera się na koncepcji dwustronnego kontraktu różnicowego (ang. contract for difference, CfD), który stanowi gwarancję stałej ceny energii elektrycznej.

PROPOZYCJE UREGULOWAŃ ZAWARTYCH W PROJEKCIE:

Ustawa wprowadza odwołanie do Ustawy OZE m. in. w odniesieniu do gwarancji pochodzenia, krajowego planu działania czy współpracy międzynarodowej. Jednocześnie, w niezbędnym zakresie formułuje definicje mocy zainstalowanej elektrycznej morskiej farmy wiatrowej, morskiej farmy wiatrowej oraz morskiej turbiny wiatrowej.

Zasady ubiegania się o prawo do pokrycia ujemnego salda przez wytwórców energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych:
Drugi rozdział Projektu określa podstawowe zasady wsparcia oraz podmioty, które mogą się o to wsparcie ubiegać. Zgodnie z założeniami, wytwórca energii elektrycznej będzie mógł ubiegać się o przyznanie prawa do pokrycia ujemnego salda na zasadach określonych w przepisach Ustawy.

Projektowane przepisy wprowadzają dwufazowy model systemu wsparcia, umożliwiający znaczące przyspieszenie procesu inwestycyjnego w zakresie morskich farm wiatrowych planowanych do wybudowania na obszarze polskiej wyłącznej strefy ekonomicznej. Różnice pomiędzy obiema fazami systemu dotyczą jedynie sposobu wyłonienia projektów, którym przysługiwać będzie prawo do pokrycia ujemnego salda.

W pierwszej fazie systemu wsparcia, zaplanowanej na lata 2020-2022, prawo do pokrycia ujemnego salda przyznawane będzie projektom będącym na najbardziej zaawansowanym etapie procesu inwestycyjnego (tj. takim, które m. in. posiadają zawartą umowę o przyłączenie), w drodze decyzji administracyjnej wydawanej przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki po stwierdzeniu spełniania przez dany projekt kryteriów kwalifikacyjnych. Planuje się przyznanie wsparcia w tej fazie dla farm wiatrowych o łącznej mocy zainstalowanej na poziomie 4,6 GW.

Umożliwienie długofalowego planowania działań inwestycyjnych w zakresie budowy morskich farm wiatrowych wymaga zapewnienia niezmienności wsparcia w okresie pozwalającym na zwrot poniesionych przez inwestorów nakładów inwestycyjnych. Z uwagi na skalę projektów i konieczność zaangażowania znaczącego kapitału, a także ponoszone przez inwestorów ryzyko, wymagane jest przyjęcie dłuższego niż w przypadku innych technologii OZE okresu wsparcia. Okres 25 lat od dnia generacji i wprowadzenia pierwszej energii elektrycznej w celu pokrycia ujemnego salda, przyjęty jako maksymalny okres wsparcia, jest okresem optymalnym pod tym względem z punktu widzenia inwestorów i odpowiada przeciętnemu cyklowi życia projektu morskiej farmy wiatrowej.

Efekt zachęty do rozwoju lokalnego łańcucha dostaw:
Projektowany art. 10 wskazuje na konieczność uzyskania przez wytwórcę, który zamierza ubiegać się o przyznanie prawa do pokrycia ujemnego salda w pierwszej fazie systemu wsparcia, urzędowego potwierdzenia efektu zachęty. Ponadto, artykuł ten określa konieczną zawartość wniosku o potwierdzenie efektu zachęty, warunki wydania tego potwierdzenia przez Prezesa URE oraz środki odwoławcze przysługujące wytwórcy w przypadku odmowy wydania potwierdzenia.

W celu umożliwienia bardziej adekwatnego dla konkretnego projektu dopasowania wysokości uzyskiwanego wsparcia, a także stworzenia zachęty dla wprowadzenia większej ilości energii elektrycznej do najbardziej konkurencyjnego rodzaju obrotu, jakim jest obrót energią elektryczną na giełdzie towarowej, wprowadzono możliwość wyboru przez wytwórcę wartości odniesienia, z uwzględnieniem której obliczane będzie ujemne saldo. Wytwórcy będą mieli możliwość wyboru pomiędzy sprzedażą całości energii elektrycznej na giełdzie towarowej i zastosowaniem przy obliczaniu ujemnego salda uzyskanej realnie ceny, a sprzedażą energii poza giełdą i zastosowaniem odpowiedniego dla morskich farm wiatrowych indeksu giełdowego.

Zasady rozliczania pomocy inwestycyjnej przeznaczonej na realizację inwestycji w zakresie morskiej farmy wiatrowej:
Projektowane przepisy określają obowiązek wytwórcy do pomniejszenia ceny wynikającej z decyzji przyznanej w fazie I lub z oferty złożonej w fazie II o pomoc inwestycyjną na realizację inwestycji w zakresie morskiej farmy wiatrowej, sposób obliczania wartości pomocy inwestycyjnej i obowiązek jej przeliczenia na kwotę pieniężną oraz sposób obliczenia ceny skorygowanej stanowiącej podstawę obliczenia ujemnego salda. Przepisy doprecyzowują również, że w przypadku nabycia przez operatora sieci przesyłowej części instalacji morskiej farmy wiatrowej służącej do wyprowadzenia mocy, cenę sprzedaży pomniejszoną o kwotę podatku od towarów i usług uznaje się za pomoc inwestycyjną. Ponadto, zgodnie z założeniami Ustawy, w morskich farmach wiatrowych ubiegających się o przystąpienie do systemu wsparcia nie będą mogły być stosowane urządzenia służące do wytwarzania i przetwarzania energii elektrycznej, które zostały wyprodukowane wcześniej niż 72 miesiące przed dniem wytworzenia po raz pierwszy energii elektrycznej z tych urządzeń, lub były wcześniej amortyzowane w rozumieniu przepisów o rachunkowości przez jakikolwiek podmiot.

Zasady składania wniosków o wydanie decyzji o przyznaniu prawa do pokrycia ujemnego salda dla wytwórców energii elektrycznej w morskiej farmie wiatrowej oraz uczestnictwa w aukcji:
Ustawa zawiera również przepisy odnoszące się stricte do procedury składania wniosków. Przepisy wskazują m. in. zawartość wniosku o udzielenie prawa do pokrycia ujemnego salda oraz konieczność wpłaty kaucji w wysokości 60 zł/kW mocy zainstalowanej celem zabezpieczenia.

Jednocześnie, przepisy określają tryb wydawania przez Prezesa URE decyzji o przyznaniu prawa do pokrycia ujemnego salda oraz nakładają na Prezesa URE obowiązek ustalenia regulaminu składania wniosków o wydanie decyzji o przyznaniu tego prawa.

Projekt dodatkowo umożliwia wprowadzanie korekt decyzji o przyznaniu wytwórcy prawa do pokrycia ujemnego salda na wniosek samego wytwórcy.

Cena za energię elektryczną wytworzoną w morskiej farmie wiatrowej i wprowadzoną do sieci będzie określana w drodze rozporządzenia Ministra wł. do spraw energii w złotych za 1 MWh i będzie podstawą rozliczenia prawa do pokrycia ujemnego salda.

Prawo do pokrycia ujemnego salda w drugiej fazie systemu wsparcia przyznawane będzie w drodze aukcji, w których projekty konkurują między sobą ceną wytwarzanej energii elektrycznej na zasadach analogicznych do obecnie obowiązującego systemu wsparcia odnawialnych źródeł energii (ang. pay as bid). Pierwsze aukcje zaplanowano na rok 2023. W celu prekwalifikacji do aukcji, wytwórcy będą musieli przedstawić dokumenty analogiczne jak dla projektów biorących udział w pierwszej fazie systemu wsparcia, za wyjątkiem umowy o przyłączenie (dopuszczalne będzie zamiennie przedstawienie warunków przyłączenia). Projektowane jest wykorzystanie istniejącej infrastruktury informatycznej i przeprowadzanie aukcji za pomocą Internetowej Platformy Aukcyjnej (po odpowiednim dostosowaniu systemu).

Co istotne, przepisy przewidują podobnie jak w fazie I, możliwość korekty (aktualizacji) oferty w terminie 24 miesięcy od dnia wydania ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę morskiej farmy wiatrowej poprzez złożenie Prezesowi URE oświadczenia o obniżeniu mocy zainstalowanej maksymalnie do poziomu 25 % wartości pierwotnie wskazanej mocy zainstalowanej. Przewidziano również analogiczną do przyjętej dla I fazy systemu wsparcia, możliwość ubiegania się przez wytwórcę o wydłużenie terminu na wytworzenie i wprowadzenie do sieci energii elektrycznej po raz pierwszy.

Zasady rozliczeń ujemnego salda:
W Projekcie ustawodawca sprecyzował również zasady pokrycia ujemnego salda. W pierwszej kolejności, określono że prawo do pokrycia ujemnego salda przysługuje w maksymalnym okresie wsparcia oraz, że nie wytworzenie energii elektrycznej w terminie, do którego dotrzymania zobowiązał się wytwórca, nie powoduje całkowitej utraty wsparcia, a jedynie utratę wsparcia w odniesieniu do ilości energii elektrycznej odpowiadającej nieoddanej do użytkowania mocy zainstalowanej.

Jednocześnie wskazano m. in. regułę waloryzacji cen, obowiązki wytwórców, operatorów sieci i podmiotu prowadzącego giełdę towarową, związane z rozliczaniem ujemnego salda, analogiczne do tych obowiązujących w aukcyjnym systemie wsparcia regulowanym w ustawie OZE.

Ustanowiono również zasadę, że cena (indeks) odniesienia będzie równa 0 zł w przypadku zaistnienia problemu niezawinionego przez wytwórcę braku możliwości wytwarzania energii elektrycznej na skutek ograniczeń sieciowych wynikających z poleceń ruchowych operatora systemu przesyłowego.

W art. 32 wprowadzono rozwiązanie tożsame z funkcjonującym w aukcyjnym systemie wsparcia OZE, zapobiegające generowaniu energii elektrycznej w godzinach, w których na rynku występują ceny ujemne (dla energii elektrycznej generowanej w godzinach dostawy, dla których godzinowa cena energii elektrycznej była niższa niż 0 złotych za 1 MWh nie będzie przyznawane). Przepisy art. 32 zawierają również analogiczne do zawartych w ustawie OZE regulacje dotyczące rozliczania dodatniego salda oraz ograniczenie możliwości rozliczenia energii elektrycznej, poprzez określenie, że podstawy do wyliczenia nie stanowi energia, która w normalnych warunkach, pracując z mocą zainstalowaną, w ujęciu godzinowym i miesięcznym, nie mogłaby być wyprodukowana w morskiej farmie wiatrowej.

W przepisach wprowadzono także możliwość wyboru pomiędzy sprzedażą całości energii elektrycznej na giełdzie towarowej i zastosowaniem przy obliczaniu ujemnego salda uzyskanej realnie ceny, a sprzedażą energii poza giełdą i zastosowaniem odpowiedniego dla morskich farm wiatrowych indeksu giełdowego. Wskazano również możliwość zbycia prawa do pokrycia ujemnego salda.

Plan udziału materiałów i usług lokalnych oraz zasady przyłączania do sieci:
Ustawa określa również zasady sprawozdawczości i sporządzania planu udziału materiałów i usług lokalnych. Plan ten, wraz z obowiązkiem przeprowadzenia przed przystąpieniem do systemu wsparcia dialogu technicznego z potencjalnymi dostawcami materiałów i usług wykorzystywanych w toku budowy i eksploatacji morskiej farmy wiatrowej, to elementy stymulujące rozwój krajowego sektora usług związanych z morską energetyką wiatrową.

Z uwagi na skomplikowany charakter procesu inwestycyjnego oraz wymagania techniczne konieczne dla prawidłowej realizacji przepisów niniejszej ustawy, w wybranych aspektach wprowadzono regulacje szczególne w stosunku do ogólnych zasad przyłączania instalacji do sieci.

***

Konsultacje potrwają do połowy lutego br.

autor: Joanna Nowak, Adam Wawrzynowicz – radca prawny, Wawrzynowicz i Wspólnicy Sp. k.