ceny gazu

Specustawa gazowa 2023 – część II: modyfikacja zasad przyłączania do sieci, zmiany w segmencie magazynowania oraz uzupełnienie procedury zmiany koncesji górniczej

Aktualności, Energetyka, Gaz, Orzecznictwo, , , , , Możliwość komentowania Specustawa gazowa 2023 – część II: modyfikacja zasad przyłączania do sieci, zmiany w segmencie magazynowania oraz uzupełnienie procedury zmiany koncesji górniczej została wyłączona

Zgodnie z zapowiedzią z poprzedniego artykułu – Specustawa gazowa 2023 – część I: system rekompensat dla przedsiębiorstw energetycznych oraz zasady odprowadzania odpisu gazowego na Fundusz Wypłaty Różnicy Ceny – dzisiaj przedstawiamy Państwu drugą część najistotniejszych zmian zaproponowanych pod koniec zeszłego roku przez ustawodawcę celem przeciwdziałania negatywnym skutkom skokowych podwyżek cen gazu ziemnego. W tekście skupimy się na trzech elementach:

  • zmianach przepisów w zakresie przyłączania do sieci,
  • certyfikacji operatora systemu magazynowania oraz wydłużeniu funkcjonowania dotychczasowego systemu utrzymywania zapasów obowiązkowych gazu ziemnego oraz
  • modyfikacjach przepisów dotyczących zmiany koncesji górniczej.

Powyższe poprawki mają istotne znaczenie dla branży gazowniczej, niemniej, co po krótce zreferujemy na końcu artykułu, ustawa z dnia 15 grudnia 2022 r. o szczególnej ochronie niektórych odbiorców paliw gazowych w 2023 r. w związku z sytuacją na rynku gazu (specustawa gazowa 2023) przewiduje jeszcze wiele istotnych zmian w zakresie elektroenergetyki czy odnawialnych źródeł energii.

Zmiany w zakresie przyłączania do sieci

Niedawno wprowadzone zmiany doprecyzowują kwestie dotyczące przekazywania informacji o odmowie przyłączenia w trybie publicznoprawnym, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne. Poza wydzieleniem ostatniego zdania przepisu art. 7 ust. 1 ustawy Prawo energetyczne do osobnego ustępu, specustawa gazowa 2023 dodaje przepis, który zobowiązuje przedsiębiorstwo energetyczne, po odmówieniu przyłączenia z przyczyn ekonomicznych, nie tylko do powiadomienia Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki (Prezes URE) o odmowie i jej przyczynach, ale także podania szacowanej wysokości opłaty za przyłączenie uzgodnionej z zainteresowanym. Co więcej, przedsiębiorstwo jest także zobowiązane do przekazania ubiegającemu się o przyłączenie do sieci informacji o „sposobie kalkulacji opłaty z wyszczególnieniem istotnych elementów nakładów inwestycyjnych przyjętych do kalkulacji opłaty”.

Jak wskazano w uzasadnieniu do projektu specustawy gazowej 2023 zmiana ta ma przyspieszyć proces decyzyjny inwestorów, którzy znając szacowaną wartość opłaty za przyłączenie i szacunek kosztów niezbędnych robót związanych z rozbudową sieci będą mogli wyrazić wolę zawarcia umowy o przyłączenie w trybie art. 7 ust. 9 ustawy Prawo energetyczne. Dodatkowo ustawodawca ułatwił realizację takiego przyłączenia poprzez przewidzenie możliwości budowy i rozbudowy odcinków sieci służących do przyłączenia przez podmiot ubiegający się o przyłączenie do sieci, co pozwoli na wyeliminowanie w wielu przypadkach opóźnień takiej rozbudowy.

W tym segmencie warto jeszcze wspomnieć o jednej zmianie, która nie dotyczy gazownictwa, lecz jest bez wątpienia ważna dla naszych czytelników. Chodzi o doprecyzowanie przepisów dotyczących współpracy mikroinstalacji z magazynem energii elektrycznej. Dotychczas niejasne przepisy powodowały, że prosumenci rozliczający się w tzw. systemie opustów, po rozbudowie mikroinstalacji o magazyn energii elektrycznej przechodzili na niższy współczynnik rozliczenia, tj. z 0,8 na 0,7. W efekcie byli oni zobowiązani do przekazywania większej „części” wyprodukowanej nadwyżki energii elektrycznej do sprzedawcy. Dodanie art. 7 ust. 8d12 ustawy Prawo energetyczne ma na celu doprecyzowanie, że do mocy zainstalowanej mikroinstalacji nie wlicza się mocy zainstalowanej magazynu energii elektrycznej, o ile:

  • moc zainstalowana magazynu energii elektrycznej jest nie większa, niż moc zainstalowana elektryczna mikroinstalacji,
  • łączna moc możliwa do wprowadzenia do sieci dystrybucyjnej przez mikroinstalację z magazynem energii elektrycznej jest nie większa, niż moc zainstalowana elektryczna tej mikroinstalacji.

Zmiany w segmencie magazynowania paliw gazowych

W kwietniu ubiegłego roku w artykule Zmiany w unijnych przepisach dotyczących bezpieczeństwa dostaw gazu po krótce przedstawiliśmy plany Komisji Europejskiej na zwiększenie bezpieczeństwa gazowego Unii Europejskiej przede wszystkim w drodze zmian przepisów regulujących funkcjonowanie przedsiębiorstw magazynujących gaz ziemny. W związku z wejściem w życie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/1032 z dnia 29 czerwca 2022 r. w sprawie zmiany rozporządzeń (UE) 2017/1938 i (WE) nr 715/2009 w odniesieniu do magazynowania gazu, ustawodawca zrealizował nałożony na państwa członkowskie obowiązek zapewnienia, aby każdy operator systemu magazynowania, w tym każdy operator systemu magazynowania kontrolowany przez operatora systemu przesyłowego, był poddany certyfikacji.

Celem wprowadzenia przepisów art. 9h3 ustawy Prawo energetyczne jest zmniejszenie ryzyka wystąpienia sytuacji, w której niezweryfikowane podmioty, poprzez fakt posiadania na terenie Polski pojemności magazynowych bądź całych magazynów gazu, mogą wpływać na sytuację rynkową w drodze celowego opróżniania zapasów gazu ziemnego bądź uciekania się do innych technik manipulacyjnych. Prezes URE przez przyznanie certyfikatu sprawdza oraz potwierdza, czy przedsiębiorstwo energetyczne ubiegające się o status operatora systemu magazynowania spełnia wszystkie wymogi świadczące o jego niezależności.

W powiązaniu z powyższymi zmianami pozostają poprawki wprowadzone przez dodanie przepisu art. 70c ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym. Z początkiem 2022 r. do tej ustawy dodano przepisy umożliwiające przedsiębiorstwu energetycznemu wykonującemu działalność w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą i podmiot dokonujący przywozu gazu ziemnego zlecenie Rządowej Agencji Rezerw Strategicznych, w drodze umowy, wykonywanie zadań w zakresie utrzymywania zapasów obowiązkowych gazu ziemnego (usługa biletowa świadczona przez RARS). Dotychczasowe przepisy pozwalały na umówienie się z Agencją co do realizacji zlecenia w okresie do 30 września 2022 r. oraz w okresie od 1 października 2022 r. do 30 września 2023 r.

Specustawa gazowa 2023 umożliwia uczestnikom rynku skorzystanie z usługi biletowej świadczonej przez RARS w roku gazowym zaczynającym się z dniem 1 października 2023 r. aż do 30 września 2024 r. W ocenie pomysłodawców, rozwiązanie to „wpłynie pozytywnie na gwarancję utrzymywania zapasu obowiązkowego na odpowiednim poziomie, zapewniając równocześnie większą elastyczność działania po stronie przedsiębiorstw energetycznych wykonujących działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą oraz podmiotom dokonującym przywozu gazu ziemnego, co do wyboru formy, w jakiej zdecydują się na wypełnienie ww. obowiązku”.

Modyfikacje przepisów dotyczących zmiany koncesji górniczej

Do momentu wejścia w życie specustawy gazowej 2023 przedsiębiorca w razie stwierdzenia, że rzeczywiste szkodliwe wpływy robót górniczych prowadzonego przez niego zakładu górniczego przekraczają granice terenu górniczego wyznaczone w koncesji, był obowiązany do niezwłocznego złożenia wniosku o zmianę koncesji poprzez wyznaczenie nowych granic terenu górniczego, tak aby granice te uwzględniały przestrzeń objętą rzeczywistymi szkodliwymi wpływami robót górniczych tego zakładu górniczego. Regulacjom tym wymykały się jednak problemy powstające w okresie pomiędzy złożeniem przez niego wniosku o zmianę koncesji, a wydaniem przez organ koncesyjny decyzji zmieniającej koncesję i wyznaczającej granice terenu górniczego odpowiadające rzeczywistym szkodliwym wpływom robót górniczych. W szczególności w okresie tym niemożliwe było uzyskanie decyzji organu nadzoru górniczego zatwierdzającej plan ruchu zakładu górniczego uwzględniający rzeczywiste szkodliwe oddziaływania robót górniczych.

Aby przeciwdziałać uciążliwościom wynikającym z tych rozwiązań specustawa gazowa 2023 wprowadziła do art. 34 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne i górnicze przepisu ust. 2a, który umożliwia przedsiębiorcy w okresie pomiędzy złożeniem wniosku o zmianę koncesji, a wydaniem przez organ koncesyjny decyzji zmieniającej koncesję i wyznaczającej nowe granice terenu górniczego, sporządzenie planu ruchu zakładu górniczego już uwzględniającego rzeczywiste szkodliwe wpływy robót górniczych tego zakładu górniczego, pomimo że w koncesji nie zmieniono jeszcze granic terenu górniczego. W konsekwencji umożliwiono organom nadzoru górniczego zatwierdzenie planu ruchu zakładu górniczego uwzględniającego rzeczywiste szkodliwe wpływy robót górniczych tego zakładu górniczego, zanim dojdzie do zmiany koncesji wyznaczającej nowe granice terenu górniczego. Warto podkreślić, że powyższe dotyczy jedynie podziemnych zakładów górniczych, ponieważ specyfika prowadzenia robót górniczych w przypadku otworowych zakładów górniczych sprawia, że problemy te w odniesieniu do tych zakładów górniczych nie występują.

Co jeszcze istotne, ustawodawca przewidział przepis przejściowy umożliwiający przedsiębiorcom uzyskanie decyzji zatwierdzającej plan ruchu zakładu górniczego z zastosowaniem art. 34 ust. 2a ustawy Prawo geologiczne i górnicze również w odniesieniu do planów ruchów zakładu górniczego sporządzonych i przedłożonych organom nadzoru górniczego przed wejściem w życie tego przepisu, w przypadku których postępowanie w sprawie zatwierdzenia planu ruchu zakładu górniczego do dnia wejścia w życie specustawy gazowej 2023 nie zostało zakończone wydaniem decyzji.

***

Wreszcie należy wspomnieć, że specustawą gazową 2023 wprowadzono jeszcze następujące zmiany:

  • rozszerzono grupę odbiorców z przepisu art. 62b ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo energetyczne o spółdzielnie i wspólnoty mieszkaniowe, które z mocy ustawy, umowy lub innego tytułu prawnego są uprawnione lub zobowiązane do zapewnienia paliwa gazowego w lokalach mieszkalnych na potrzeby zużycia przez gospodarstwa domowe lub w lokalach podmiotów, o których mowa w przepisie art. 62b ust. 1 pkt 2 lit. d ustawy Prawo energetyczne,
  • umożliwiono finansowanie rekompensat wypłacanych przedsiębiorstwom energetycznym ze środków uzyskanych ze sprzedaży w drodze aukcji uprawnień emisji, które na wniosek ministra właściwego do spraw klimatu mogłyby zostać przekazane do Funduszu Przeciwdziałania COVID-19,
  • wydłużono termin, w jakim będą rozpatrywane wnioski o wypłatę dodatku węglowego,
  • doprecyzowano przepisy ustawy z dnia 27 października 2022 r. o środkach nadzwyczajnych mających na celu ograniczenie wysokości cen energii elektrycznej oraz wsparciu niektórych odbiorców w 2023 roku w celu wyeliminowania wątpliwości interpretacyjnych,
  • dodano przepisy umożliwiające poprawę warunków inwestycyjnych dla realizowanych projektów morskich farm wiatrowych oraz doprecyzowujące ustawę z dnia 17 grudnia 2020 r. o promowaniu wytwarzania energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych,
  • przedłużono zawieszenie wypłaty dodatku energetycznego,
  • dodano nowe przepisy dotyczące certyfikacji wodoru w ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw.

Autor: Marcel Krzanowski, Wawrzynowicz & Wspólnicy sp. k.

Rozwiązania pomocowe dla odbiorców gazu na 2023 r.

Aktualności, Energetyka, Gaz, Możliwość komentowania Rozwiązania pomocowe dla odbiorców gazu na 2023 r. została wyłączona

Minister Klimatu i Środowiska przygotowuje pakiet wsparcia dla odbiorców paliw gazowych. Na początku listopada w wykazie prac legislacyjnych i programowych Rady Ministrów opublikowano informację o opracowywaniu projektu ustawy o szczególnej ochronie odbiorców paliw gazowych w 2023 r. związku z sytuacją na rynku gazu (UD 462). Jak wskazano na stronie rządowej, projekt ten ma być jednym ze środków zaradczych służących stabilizacji trudnej sytuacji na rynku paliw gazowych.

W wyniku zaburzeń wywołanych na europejskim rynku gazu ziemnego agresją Federacji Rosyjskiej na Ukrainę, państwa członkowskie stanęły przed koniecznością zmierzenia się z bezprecedensową sytuacją, w której wywołany kryzys energetyczny doprowadził do destabilizacji zasad na jakich funkcjonował dotychczas rynek paliw gazowych, a ceny surowca zaczęły osiągać niespotkany wcześniej poziom. Jakkolwiek prowadzona dotychczas polityka oparta na konsekwentnie rozbudowywanym połączniom międzysystemowym, postępującej dywersyfikacji dostaw, jak i dbaniu o odpowiedni stan napełnienia krajowych instalacji magazynowych, pozwoliła uchronić odbiorców przed znaczną częścią ryzyk, jakie zmaterializowały się w pozostałych państwach członkowskich, eliminując tym samym niebezpieczeństwo związane z brakiem surowca w nadchodzącym sezonie grzewczym, tak jednak krajowy rynek, jako część wewnętrznego rynku energii, nie pozostał obojętny na radykalnie zmieniającą się sytuację, co musiało znaleźć przełożenie na wzrosty cen surowców energetycznych.

Jak wskazują projektodawcy, powyższa sytuacja generuje znaczące koszty dla odbiorców w gospodarstwach domowych oraz podmiotów z sektora użyteczności publicznej. Zaproponowana i wdrażana w 2023 r. regulacja stanowi kontynuację ochrony odbiorców w gospodarstwach domowych, jak również odbiorców realizujących ważne zadania z zakresu użyteczności publicznej przy jednoczesnym wprowadzeniu ekwiwalentu finansowego dla przedsiębiorstw energetycznych. Mechanizm rekompensat ukształtowany jest jako jeden z elementów ochrony podmiotów szczególnie wrażliwych na zmiany cen paliw gazowych oraz odbiorców realizujących kluczowe zadania z zakresu użyteczności publicznej. W związku z powyższym projektowana regulacja służy zabezpieczeniu odbiorców gazu ziemnego w Polsce przed ewentualnymi skutkami kryzysu gazowego, którego rozmiary oraz ramy czasowe przybierają na sile, a ich oddziaływanie w sposób istotny ma wpływ na funkcjonowanie gospodarki krajowej.

Projektowane rozwiązania w zakresie ochrony odbiorców paliw gazowych zakładają zagwarantowanie w 2023 r. maksymalnej ceny paliw gazowych dla odbiorców, o których mowa w art. 62b ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne. Rządowa „tarcza gazowa” ma objąć tzw. odbiorców wrażliwych Poza gospodarstwami domowymi czy wspólnotami mieszkaniowymi ceną maksymalną mają być objęte również:

  • podmioty udzielające świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych,
  • jednostki organizacyjne pomocy społecznej,
  • szkoły,
  • żłobki,
  • kościoły,
  • organizacje pozarządowe
  • ochotnicze straże pożarne

– jednak tylko w takim zakresie, w jakim zużywają gaz na potrzeby podstawowej działalności. Ze strony przedstawicieli Ministerstwa Klimatu i Środowiska nie padła jeszcze kwota ceny maksymalnej za 1 MWh.

Przypomnijmy tylko, że ustawa z dnia 26 stycznia 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach służących ochronie odbiorców paliw gazowych wyłączyła możliwość podwyższenia stawek taryfowych gazu w 2022 r. W drodze tego aktu przewidziano, że ceny paliw gazowych zostaną zamrożone na poziomie cen zawartych w taryfie sprzedawcy z urzędu (przedsiębiorstwa energetycznego koncesję na obrót paliwami gazowymi lub energią elektryczną, świadczące usługi kompleksowe odbiorcom paliw gazowych lub energii elektrycznej w gospodarstwie domowym, niekorzystającym z prawa wyboru sprzedawcy), ustalonej na okres 1 stycznia – 31 grudnia 2022 r.

W związku z powyższym przyszłe przepisy mają określać sposób kalkulacji rekompensat i zaliczek na ich poczet przysługujących przedsiębiorstwom energetycznym zajmującym się obrotem paliwami gazowymi. Planuje się wyznaczenie Zarządcy Rozliczeń S.A. jako podmiotu odpowiedzialnego za wypłatę rekompensat.

***

Dwa dni po opublikowaniu informacji o planowanym przyjęciu nowych rozwiązań pomocowych, w wykazie Rządowego Centrum Legislacji pojawiła się zakładka projektu ustawy o szczególnej ochronie odbiorców paliw gazowych w 2023 r. w związku z sytuacją na rynku gazu. Niestety do dzisiaj nie został on opublikowany, co uniemożliwia podjęcie próby oceny proponowanych rozwiązań. Niemniej samo podjęcie działań w tym obszarze należy oceniać pozytywnie.

Powyższe zapowiedzi świadczą o tym, że przyszła ustawa o szczególnej ochronie odbiorców paliw gazowych w 2023 r. związku z sytuacją na rynku gazu ma przewidywać podobne rozwiązania, jak te zawarte we wspomnianej ustawie o szczególnych rozwiązaniach służących ochronie odbiorców paliw gazowych. Stąd zachęcamy do zapoznania się naszym artykułem, w którym przedstawiono zmiany, jakie zaszły z początkiem tego roku.

Polecamy także inne artykuły, które dotyczą szczególnych rozwiązań dla odbiorców paliw i energii w związku z trwającym kryzysem energetycznym:

Autor: Marcel Krzanowski, Wawrzynowicz & Wspólnicy sp. k.

Programy pomocowe dla przedsiębiorców dotkniętych skutkami kryzysu – na co mogą liczyć?

Aktualności, Elektroenergetyka, Energetyka, Gaz, , , , Możliwość komentowania Programy pomocowe dla przedsiębiorców dotkniętych skutkami kryzysu – na co mogą liczyć? została wyłączona

Dzisiaj wchodzi w życie ustawa o zasadach realizacji programów wsparcia przedsiębiorców w związku z sytuacją na rynku energii w latach 2022-2024 (Dz. U. z 2022 poz. 2088), która ma stanowić podstawę do udzielania przedsiębiorcom pomocy publicznej w ramach walki ze skutkami kryzysu energetycznego. Po sprawnie poprowadzonym procesie legislacyjnym Prezydent RP złożył pod nią podpis 10 października, a 12 października ustawa została opublikowana w Dzienniku Ustaw RP.

Dzięki ustawie Rada Ministrów otrzymuje uprawnienie do przyjmowania programów pomocowych, mających na celu wsparcie przedsiębiorców w przypadkach, w których prowadzenie działalności gospodarczej jest zagrożone z uwagi na dynamiczny wzrost kosztów prowadzenia działalności gospodarczej, związanych ze zwyżką cen energii elektrycznej oraz gazu ziemnego. Nowe regulacje mają chronić również pracowników tych przedsiębiorców.

Programy pomocowe będą przyjmowane na podstawie opublikowanego w marcu 2022 r. komunikatu Komisji Europejskiej „Tymczasowe kryzysowe ramy środków pomocy państwa w celu wsparcia gospodarki po agresji Rosji wobec Ukrainy”. W tym miejscy warto zaznaczyć, że Komisja Europejska konsultuje z państwami członkowskimi możliwość wydłużenia i uzupełnienia ram prawnych, o których mowa wyżej. Obecne rozwiązania obowiązują do końca 2022 r., a Komisja chce, aby tzw. Temporary Crisis Framework po poprawkach pozwalał na wsparcie rozwoju odnawialnych źródeł energii i dekarbonizację gospodarki do końca czerwca 2023 r.

Programy pomocowe przyjmowane na podstawie ustawy będą ustanawiane w drodze uchwał przyjmowanych przez Radę Ministrów, w których określona zostanie wysokość i źródło finansowania oraz suma środków dla operatora zarządzającego programem. Przyjmując program pomocowy, Rada Ministrów ma obowiązek wyznaczyć operatora programu rządowego. Zgodnie z ustawą do operatorów należeć mogą jednostki nadzorowane lub podległe członkom Rady Ministrów, centralne organy administracji rządowej lub spółki realizujące misję publiczną w rozumieniu przepisów o zasadach zarządzania mieniem państwowym. Rolę operatora może pełnić również Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

Za realizację każdego programu rządowego odpowiadać ma minister właściwy do spraw gospodarki, a operator ma wykonywać jego polecenia i rekomendacje. To na nich nałożony zostanie obowiązek publikacji ogłoszenia zawierającego informacje o możliwości ubiegania się o wsparcie, podmiotach uprawnionych do składania wniosków, kryteriach, warunkach, okresie, za który przyznawana jest pomoc, warunkach, a także sposobie obliczania wysokości pomocy publicznej, maksymalnego poziomu dofinansowania, wzorze wniosku, terminie i sposobie składania wniosku.

Zgodnie z ustawą pomoc przyznawana jest na wniosek przedsiębiorców złożony na opracowanym przez operatora formularzu. Przedsiębiorcy muszą wyrazić zgodę na poddanie się kontroli w zakresie wysokości otrzymanej pomocy, spełnienia warunków jej uzyskania oraz prawidłowości jej rozliczenia.

Po przeprowadzeniu oceny wniosku, operator programu ma zawierać w imieniu ministra właściwego do spraw gospodarki umowę z przedsiębiorcą, na podstawie której przyznana zostanie pomoc publiczna. W umowie tej zawiera się w szczególności przeznaczenie pomocy, jej wysokość, warunki udzielenia pomocy, termin i sposób jej rozliczenia (w tym zobowiązanie przedsiębiorcy do zwrotu pomocy, w przypadku gdy pomoc przyznana zostałaby w wysokości wyższej niż należna), a także tryb kontroli.

Cała wysokość udzielonej pomocy lub jej część podlega zwrotowi wraz z odsetkami, gdy w drodze procedury weryfikującej wniosek operator ustali, że pomoc została przyznana nienależnie, w wysokości wyższej niż należna lub rozliczenie pomocy nastąpiło z naruszeniem sposobu lub terminu, określonych w umowie, na podstawie której pomoc została przyznana.

Pomoc może zostać wypłacona dopiero po wydaniu przez Komisję Europejską decyzji o zgodności pomocy publicznej przewidzianej w programie rządowym z rynkiem wewnętrznym. Zgodnie z planowaną nowelizacją przepisów ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o systemie rekompensat dla sektorów i podsektorów energochłonnych dysponent Funduszu Rekompensat Pośrednich Kosztów Emisji, za zgodą ministra właściwego do spraw finansów publicznych, może zaciągać pożyczki na finansowanie rządowego programu. Umożliwione zostanie też przeznaczanie na programy nadwyżki z funduszu.

Ustawa wprowadza maksymalny limit wydatków, jakie mogą zostać wydatkowane na realizację programów rządowych w latach 2022–2024.

***

Ustawa o zasadach realizacji programów wsparcia przedsiębiorców w związku z sytuacją na rynku energii w latach 2022-2024 stanowi solidny pakiet pomocy dla tych grup odbiorców, którzy dotychczas byli najbardziej narażeni na skutki kryzysu energetycznego. Przyjęcie tego aktu nie kończy jednak działań Rządu w obszarze pomocy przedsiębiorcom. Dwa dni temu Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o środkach nadzwyczajnych mających na celu ograniczenie wysokości cen energii elektrycznej oraz wsparciu niektórych odbiorców w 2023 roku, dzięki któremu ma zostać wprowadzona maksymalna taryfa na energię elektryczną w wysokości 785 zł/MWh dla mikro, małych i średnich przedsiębiorstw. Cena maksymalna będzie stosowana przez sprzedawców w rozliczeniach z przedsiębiorcami od 1 grudnia 2022 r. do 31 grudnia 2023 r., przy czym zastosowanie ceny maksymalnej będzie odnosiło się do poboru nie większego niż 90% zużycie energii odbiorcy w okresie od 1 grudnia 2020 r. do 31 grudnia 2021 r.

Autorka: Julia Fischer, Wawrzynowicz & Wspólnicy sp. k.