fotowoltaika

Nowelizacja ustawy o OZE wkrótce w Sejmie

Aktualności, Energetyka, Klimat, Orzecznictwo, OZE, , , , Możliwość komentowania Nowelizacja ustawy o OZE wkrótce w Sejmie została wyłączona

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz niektórych innych ustaw, przedłożony przez Ministra Klimatu i Środowiska. Do najważniejszych elementów nowelizacji należy zaliczyć:

  1. ograniczenie obowiązków koncesyjnych dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą w zakresie małych instalacji,
  2. potwierdzenie na poziomie ustawy dotychczasowej praktyki dotyczącej sposobu określania łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej instalacji OZE oraz
  3. wydłużenie obowiązujących programów pomocy publicznej dla wytwórców energii z odnawialnych źródeł energii.

Niemniej nowelizacja zawiera jeszcze kilka innych ważnych zmian, które zostaną opisane w dalszej części artykułu.

W pierwszej kolejności, należy wskazać, że projektowana ustawa ma ograniczyć obowiązki koncesyjne dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą w oparciu o małe instalacje. Nastąpi to poprzez podniesienie progu łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej z 0,5 MW do 1 MW lub mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu z 0,9 MW do 3 MW.

Drugim niezwykle ważnym zagadnieniem jest potwierdzenie na poziomie ustawy dotychczasowej praktyki Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki dotyczącej sposobu określania łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej instalacji OZE. Ma to jeszcze większe znaczenie w kontekście perspektywy zmiany kwalifikacji obowiązku – z koncesyjnego na rejestrowy – dla wytwórców energii ze źródeł odnawialnych w przypadku kilku tysięcy instalacji. Po wprowadzeniu zmian, przedsiębiorcy, którzy posiadają koncesję, a ich instalacje spełniają warunki określone dla małej instalacji, zostaną wpisani do rejestru wytwórców energii w małej instalacji.

Trzecia z najważniejszych zmian dotyczy systemów wsparcia. Obowiązujące programy pomocy publicznej dotyczące aukcji dla wytwórców energii z OZE zostaną przedłużone do 31 grudnia 2021 r. Te dotychczasowe kończą się bowiem 30 czerwca 2021 r. Natomiast systemy wsparcia związane ze sprzedażą energii elektrycznej po stałej cenie (tzw. system FiT) albo prawa do dopłaty do ceny rynkowej energii elektrycznej (tzw. system FiP), zostaną przedłużone do 30 czerwca 2024 r. Ponadto, po notyfikacji pomocy publicznej w Komisji Europejskiej, wytwórcy będą mogli ubiegać się o wsparcie do końca 2027 r. Skutkiem notyfikacji będzie także przedłużenie do 30 czerwca 2047 r. maksymalnego okresu otrzymywania wsparcia dla instalacji, w szczególności dotyczącego:

  • obowiązku zakupu niewykorzystanej energii elektrycznej po stałej cenie albo prawa do dopłaty do ceny rynkowej energii elektrycznej w ramach tzw. systemów FIT oraz FIP;
  • obowiązku zakupu energii elektrycznej po stałej cenie albo prawa do dopłaty do ceny rynkowej energii elektrycznej w ramach systemu aukcyjnego.

Nowelizacja wprowadza możliwość uzyskania pomocy operacyjnej na dodatkowe 2 lata – wyłącznie w systemach FIT oraz FIP dla instalacji małej energetyki wodnej (MEW) i instalacji biogazowych o mocy nieprzekraczającej 1 MW, które korzystały z systemu zielonych certyfikatów przez minimum 5 lat. W rezultacie, z systemu wsparcia umożliwiającego pomoc operacyjną do 17 lat, skorzysta ponad 400 elektrowni wodnych oraz ok. 80 instalacji produkujących tzw. biogaz składowiskowy (BGS) i innych biogazowni, o mocy zainstalowanej do 1 MW. Chodzi o instalacje, dla których upłynął lub w bieżącym roku i w kolejnych latach upływa – 15-letni okres wsparcia.

Niemniej ważnym zagadnieniem jest określenie długoterminowego harmonogramu udzielania wytwórcom OZE wsparcia obejmującego jako punkt odniesienia cztery kolejne lata. Cel ten zostanie osiągnięty przez wprowadzenie delegacji ustawowej do wydania rozporządzenia określającego ilości i wartości energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, które mogą zostać sprzedane w drodze aukcji w latach kalendarzowych 2022–2026. Ilość i wartość nie będą mogły zostać zmniejszone. Powyższe tworzy przewidywalne ramy rozwoju sektora OZE w następnych latach w ramach wydłużenia okresu obowiązywania systemu aukcyjnego dla wytwórców energii z OZE i ma na celu zapewnienia stabilnej perspektywy inwestycyjnej.

Istotna zmiana dotyczy także lokalizacji urządzeń wytwarzających energię z OZE. Przepisy ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w obecnym brzmieniu wskazują, że jeżeli na obszarze gminy przewiduje się wyznaczenie obszarów, na których rozmieszczone będą urządzenia wytwarzające energię z odnawialnych źródeł energii o mocy przekraczającej 100 kW, a także ich stref ochronnych związanych z ograniczeniami w zabudowie oraz zagospodarowaniu i użytkowaniu terenu, ich rozmieszczenie należy ustalić w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Według przedstawicieli branży OZE oraz partnerów społecznych zainteresowanych partycypacją w przedmiotowym sektorze uniemożliwiało to posadowienie urządzeń wytwarzających energię z odnawialnych źródeł energii o mocy przekraczającej 100 kW bez odpowiedniego uwzględnienia w studium, a co za tym idzie w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego. Nowelizacja spowoduje podniesienie przedmiotowej granicy 100 kW do 500 kW dla urządzeń wytwarzających energię z odnawialnych źródeł energii o mocy zainstalowanej większej, z wyłączeniem:

  • wolnostojących urządzeń fotowoltaicznych, o mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 1000 kW zlokalizowanych na gruntach rolnych stanowiących użytki rolne klasy V i VI, VIz i nieużytkach, gdzie wartość ta wyniesie 1000 kW oraz
  • urządzeń fotowoltaicznych innych niż wolnostojące (do których zaliczają się między innymi najpopularniejsze urządzenia nadachowe, ale również droższe i bardziej zaawansowane technologicznie urządzenia fotowoltaiczne zintegrowane z budynkiem).

Twórcy projektu wskazują, że zmiany dotkną także procedury wydzierżawiania gruntów przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa. Następować ma to w drodze bezprzetargowej. Dzięki temu spółki kapitałowe działające w sektorach energii elektrycznej, ropy naftowej oraz paliw gazowych – nadzorowane przez ministra do spraw aktywów państwowych i prowadzące inwestycje OZE – będą mogły szybciej realizować wyznaczony cel zwiększenia produkcji energii odnawialnej. Z kolei KOWR zapewni sobie możliwość realizacji ustawowych zadań dotyczących wsparcia działań na rzecz odnawialnych źródeł energii, a dochód pozyskany z dzierżawy pozwoli na skuteczną i efektywną realizację pozostałych zadań.

Nowe rozwiązania mają wejść w życie po 14 dniach od ogłoszenia w Dzienniku Ustaw, z wyjątkiem niektórych przepisów, które zaczną obowiązywać w innych terminach.

Autor: Marcel Krzanowski

Rząd przyjął „Politykę energetyczną Polski do 2040 r.”

Aktualności, Energetyka, energia elektryczna, Klimat, OZE, , , , , , , Możliwość komentowania Rząd przyjął „Politykę energetyczną Polski do 2040 r.” została wyłączona

Polski plan na transformację energetyczną stał się faktem. Rada Ministrów podjęła uchwałę w sprawie przyjęcia „Polityki energetycznej Polski do 2040 r.” – pierwszego od 12 lat dokumentu strategicznego odnoszącego się do sektora energetycznego. Jest to 1 z 9 strategii zintegrowanych przewidzianych w „Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”.

Dokument zawiera opis stanu i uwarunkowań sektora energetycznego. Następnie wskazano 3 filary PEP2040, na których oparto 8 celów szczegółowych wraz z działaniami niezbędnymi do ich realizacji oraz projekty strategiczne. Zaprezentowano ujęcie terytorialne i wskazano źródła finansowania zamierzeń określonych w dokumencie.

Pierwszym z filarów jest sprawiedliwa transformacja. PEP2040 zakłada udzielenie wsparcia społecznościom najbardziej dotkniętym przemianami w sektorze energetycznym. Chodzi głównie o ludność zamieszkującą rejony węglowe. Niezbędne jest takie przeprowadzenie przekształceń, aby osoby dotychczas pracujące np. w sektorze górnictwa mogły znaleźć zatrudnienie w nowopowstających gałęziach przemysłu tj. odnawialnych źródłach energii lub energetyce jądrowej. Jednocześnie formułowany jest postulat walki z ubóstwem energetycznym.

Drugi filar to stworzenie zeroemisyjnego systemu energetycznego. Jest to kierunek długoterminowy, który ma realizować unijną dyspozycję osiągnięcia neutralności klimatycznej. Twórcy dokumentu zakładają, że wdrażanie tej wytycznej nastąpi poprzez rozwój wspomnianych energetyki jądrowej oraz odnawialnych źródeł energii. Istotna jest także intensyfikacja energetyki rozproszonej i obywatelskiej.

Ostatni, trzeci filar dotyczy dobrej jakości powietrza. Celem procesu przekształcenia sektora energetycznego jest walka z obecnością pyłów zawieszonych. Oprócz wskazanych wcześniej działań, realizacji tego zadania sprzyjać mają m. in. elektryfikacja transportu oraz promowanie domów pasywnych i zeroemisyjnych.

Ogólne postulaty zawarte w ramach 3 filarów są konkretyzowane w drodze wspomnianych celów szczegółowych oraz projektów strategicznych. Niektóre spośród ich założeń zasługują na szczególną uwagę.

Ambitnym celem jest wdrożenie założeń programu polskiej energetyki jądrowej. W 2033 r. ma zostać uruchomiony pierwszy blok elektrowni jądrowej o mocy ok. 1-1,6 GW, z kolei kolejne mają powstawać co 2-3 lata. Program zakłada budowę łącznie 6 bloków jądrowych. Planowany jest także rozwój odnawialnych źródeł energii. Cel ten wiązany jest przede wszystkim z rozbudową morskich farm wiatrowych, których moc zainstalowana ma osiągnąć ok. 5,9 GW w 2030 r. i 11 GW w 2040 r. Ponadto nastąpi istotny wzrost mocy zainstalowanych w fotowoltaice do ok. 5-7 GW w 2030 r. i ok. 10-16 GW w 2040 r.

Jednocześnie w PEP2040 podkreślona została rola gazu ziemnego jako paliwa „pomostowego” w transformacji energetycznej. Z tego względu strategia zakłada rozbudowę dedykowanej mu infrastruktury oraz dywersyfikację dostaw. Dodatkowo dokument wskazuje konkretny cel jakim jest osiągnięcie zdolności transportu sieciami gazowymi mieszaniny zawierającej ok. 10% gazów zdekarbonizowanych do 2030 r.

Można wskazać także inne, równie interesujące założenia. Twórcy dokumentu planują do 2030 r. zmniejszenie zużycia energii pierwotnej o 23% w stosunku do prognoz zaprezentowanych w PRIMES2007. Cel ten ma zrealizować powszechna termomodernizacja budynków mieszkalnych oraz zapewnienie efektywnego i ekologicznego dostępu do ciepła. Działania te mają mieć także wpływ na redukcję problemu ubóstwa energetycznego o 30% tj. do poziomu maksymalnie 6% gospodarstw domowych w 2030 r. Z kolei do 2040 r. bieżące potrzeby cieplne wszystkich gospodarstw domowych mają być pokrywane przez ciepło systemowe oraz zero- lub niskoemisyjne źródła indywidualne.

Zmiany mają być widoczne nie tylko w domach, ale także na ulicach. Do 2030 r. w miastach powyżej 100 tys. mieszkańców ma funkcjonować zeroemisyjna komunikacja publiczna. Planowany jest dalszy rozwój elektromobilności oraz wykorzystywania paliw alternatywnych. Tu szczególną rolę może odegrać zwłaszcza wodór.

PEP2040 stanowi polski wkład w realizację postanowień „Porozumienia paryskiego”, „Ramowej konwencji Organizacji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu” (COP21) oraz ogólnej polityki klimatyczno-energetycznej Unii Europejskiej. Jak wskazano w streszczeniu dokumentu, strategia przeprowadzenia transformacji energetycznej ma zainicjować zmiany w całej gospodarce, jednak przy uwzględnieniu obecnych uwarunkowań, a co za tym idzie dokonywaniu zmian w sposób sprawiedliwy i solidarny.

Obecnie dostępne jest jedynie streszczenie PEP2040. Jego pełna treść zostanie opublikowana wraz z uchwałą Rady Ministrów w Dzienniku Urzędowym Rzeczpospolitej Polskiej „Monitor Polski”.

Autorzy: Marcel Krzanowski, r.pr. Adam Wawrzynowicz

Rada Ministrów przyjęła nowelizację ustawy o OZE

Aktualności, Energetyka, OZE, , , , , , , , , , , , , , , , Możliwość komentowania Rada Ministrów przyjęła nowelizację ustawy o OZE została wyłączona

W dniu 25 czerwca 2019 r. została przyjęta przez Radę Ministrów nowelizacja ustawy o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz niektórych innych ustaw (projekt z dnia 04.06.2019, dalej: „Nowelizacja”, „Projekt”), która została przygotowana przez Ministerstwo Energii. Nowelizacja zapewnienie stałego dostępu odbiorców końcowych do energii, przy jednoczesnym utrzymaniu się cen energii na możliwie niskim poziomie. Co istotne, Nowelizacja ma również docelowo umożliwić przeprowadzenie aukcji na zakup energii elektrycznej z OZE, która jest przedmiotem sprzedaży w aukcjach w 2019 r., poprzez wskazanie jej maksymalnych wartości i ilości w przepisach przejściowych.

Projekt jednocześnie umożliwia realizację celów Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych.

I.

W Projekcie dokonano ujednolicenia siatki pojęciowej wskazującej, jakie podmioty należy traktować jako prosumentów energii odnawialnej, którzy są odbiorcami końcowymi i jednocześnie wytwarzają energię elektryczną na własny użytek. Nowelizacja przewiduje poszerzenie katalogu odbiorców końcowych objętych ww. pojęciem, m. in.: o przedsiębiorców, dla których wytwarzanie energii elektrycznej jako prosumentów energii odnawialnej nie stanowi ich przeważającej działalności gospodarczej regulowanej przepisami wydanymi na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2019 poz. 649 i 730).

II. Rozliczenia w ramach instrumentu „opustu”

Projekt przewiduje kontynuację realizacji podstawowego instrumentu wsparcia prosumentów energii odnawialnej oraz doprecyzowuje obciążenia regulacyjne oraz faktyczne, które wpływają negatywnie na wykorzystywanie ww. instrumentu. W Nowelizacji przewidziano, iż z instrumentu „opustów” będą mogli skorzystać przedsiębiorcy posiadający status prosumentów energii odnawialnej przy zachowaniu możliwości częściowego magazynowania wprowadzonych nadwyżek energii elektrycznej przy zastosowaniu określonego sposobu rozliczeń ze sprzedawcą energii.

Sprzedawca będzie mógł dokonać rozliczenia w dwojaki sposób w zależności od mocy zainstalowanej elektrycznej mikroinstalacji. I tak, rozliczenia ilości energii elektrycznej wprowadzanej do sieci wobec ilości energii elektrycznej pobranej z tej sieci w celu jej zużycia na potrzeby własne:

  • przez prosumenta energii odnawialnej wytwarzającego energię elektryczną w mikroinstalacji o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 10 kW, w stosunku ilościowym 1 do 0,7;
  • przez prosumenta energii odnawialnej wytwarzającego energię elektryczną w mikroinstalacji o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 10 kW, w stosunku ilościowym 1 do 0,8.

Nadwyżka, która pozostanie natomiast w dyspozycji sprzedawcy, ma stanowić pokrycie kosztów związanych z dokonywaniem rozliczeń. W Projekcie doprecyzowano również, że nadwyżka z danego okresu rozliczeniowego zgromadzona przez prosumenta przechodzi na kolejne okresy.

Ponadto, w celu realizacji rozliczenia w ramach tzw. „opustu”, do obowiązku stosowania umów kompleksowych wprowadzono dodatkowy wymóg zawarcia odpowiednich umów między OSD a wybranymi prosumentami energii z OZE.

III. Zasady sprzedaży energii elektrycznej niewykorzystanej w mikroinstalacjach

W Nowelizacji pozostawiono obowiązek dokonywania zakupu energii elektrycznej w mikroinstalacji przez sprzedawcę, jednak dodatkowo zaproponowano rozwiązanie, które umożliwi sprzedaż tej energii wybranemu przez wytwórcę podmiotowi, tj. innemu aniżeli ww. sprzedawca. Zgodnie z projektowanym art. 41 ust. 1a, sprzedaż energii elektrycznej w omawianym zakresie będzie się odbywać na zasadach rynkowych.

Projekt przewiduje również alternatywę aktualizująca obowiązek sprzedawcy zobowiązanego do zakupu energii elektrycznej z mikroinstalacji po rynkowych cenach od wytwórcy wówczas, gdy wybrany na podstawie projektowanego art. 41 nie zgodzi się na zakup po tych cenach.

Ponadto, w Nowelizacji dodano nowy zapis zobowiązujący OSD do zawarcia z wybranym przez wytwórcę sprzedawcą energii w celu realizacji przez tego sprzedawcę zakupu energii elektrycznej.

IV. Doprecyzowane zasady przyłączania do sieci elektroenergetycznej mikroinstalacji

Zmiany zaproponowano również w zakresie zasad przyłączania do sieci elektroenergetycznej. Propozycje te związane są z koniecznością wprowadzenia zamkniętego katalogu elementów wchodzących w skład zgłoszenia. Powołano również delegację ustawową do ustalenia w rozporządzeniu szczegółowych zasad przyłączania mikroinstalacji do sieci.

V. Liberalizacja zasad budowy małych instalacji oraz mikroinstalacji oze

W Projekcie doprecyzowano zasady zwolnienia z obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę robót budowlanych, które polegać będą na montażu urządzeń fotowoltaicznych o mocy zainstalowanej nie wyższej niż 50 kW. Ponadto, doprecyzowaniu uległy również zasady zagospodarowania przestrzennego. Obecnie obowiązująca zasada odnosząca się do planu zagospodarowania przestrzennego, umożliwiająca lokalizację budynków ma docelowo umożliwić również lokalizację mikroinstalacji wykorzystująca energię wiatru oraz fotowoltaikę.

W przepisach Nowelizacji zaproponowano również zaliczenie urządzeń wchodzących w skład instalacji OZE do kategorii urządzeń infrastruktury technicznej w rozumieniu art. 61 ust. 3 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2018 r. poz. 1945 t. j.).

Zgodnie z przewidywaniami Ministerstwa Energii, z uwagi na rosnące zainteresowanie społeczeństwa budową mikroinstalacji, w kolejnych latach rocznie będzie powstawać ok. 10 000 nowych mikroinstalacji, a łączna moc tych przyłączonych może wynieść ok. 250 MW.

VI. Zmiany w prawie budowlanym

Projekt przewiduje również zmiany w treści przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186 t.j.). W treści art. 5 dotyczącego m. in. zasad projektowania i użytkowania obiektów budowlanych zaproponowano zmianę ust. 2a. poprzez zalecenie stosowania nie tylko urządzeń wykorzystujących energię elektrycznych z OZE, ale również wytwarzających ją.

Zmianie uległ też art. 29 ww. ustawy poprzez wyłączenie z obowiązku uzgadniania projektu budowlanego instalacji fotowoltaicznej (PV) o mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 10 kW i nie większej niż 50 kW pod kątem ochrony przeciwpożarowej.

VII. Zmiany w prawie energetycznym

Nowelizacja poszerza kompetencje Prezesa URE w zakresie rozstrzygania kwestii spornych, które są związane z obowiązkiem przedsiębiorstw energetycznych, które wykonują działalność gospodarczą w zakresie przesyłania i dystrybucji energii w sytuacji, gdy odmówią one dostosowania terminu dostarczenia po raz pierwszy energii elektrycznej do sieci.

Proponowane zmiany dotyczą również zasad w zakresie koncesjonowania. Zgodnie z nowym zapisem (art. 32 ust. 1a ustawy), koncesje na prowadzenie działalności polegającej na wytwarzaniu energii przez instalację OZE będą wydawane po raz pierwszy dla danej instalacji wówczas, gdy urządzenia wchodzące w skład tej instalacji, które miałyby służyć do wytwarzania energii lub zamontowane w czasie modernizacji spełniają określone ustawowo przesłanki.

VIII.  Elektrownie wiatrowe

Kluczowa zmiana dotyczy również przepisów ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 654 t.j.). Uściślono, że zapis art. 13 o wydłużeniu okresu, na wybudowane i uzyskanie pozwolenia na użytkowanie do 5 lat, zachowuje moc wówczas, gdy w ciągu 5 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy wydana zostanie decyzja o pozwoleniu na użytkowanie.

***

Ustawa ma wejść w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia z wyjątkami przewidzianymi w projektowanym art. 20.

Autor: Joanna Nowak, Wawrzynowicz i Wspólnicy sp. k.