gazownictwo

Projektowane zmiany w zapasach strategicznych

Aktualności, Energetyka, Gaz, , , , Możliwość komentowania Projektowane zmiany w zapasach strategicznych została wyłączona

Zgodnie z opinią Komisji Europejskiej z dnia 23 stycznia 2020 r. C(2020) 396, obecne przepisy regulujące system zapasów obowiązkowych gazu ziemnego w zakresie wymogów nałożonych na importerów i handlowców magazynujących gaz ziemny poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są niezgodne z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1938 z dnia 25 października 2017 r. dotyczącego środków zapewniających bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego i uchylającego rozporządzenie (UE) nr 994/2010.

Na początku grudnia poprzedniego roku w wykazie Rządowego Centrum Legislacji (RCL) opublikowano projekt ustawy o zmianie ustawy o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym oraz niektórych innych ustaw (UC50, Projekt).

Warto wspomnieć iż Projekt ten był wcześniej opublikowany w RCL z dniem 19 czerwca 2024 r. pod tym samym numerem w wykazie, jednakże zgodnie z poprzednim brzmieniem wpisu odpowiedzialny za opracowanie projektu ustawy był Minister Klimatu i Środowiska. Z uwagi na zmianę organu odpowiedzialnego za projekt na Ministra Przemysłu nastąpiła ponowna publikacja dalszych etapów prac nad Projektem właśnie w grudniu ubiegłego roku.

Proponowane w Projekcie zmiany mają stworzyć nowy system dla zapewnienia bezpieczeństwa dostaw gazu ziemnego poprzez tworzenie i utrzymywanie zapasów strategicznych.

Nowe definicje

Wśród zmian wprowadzanych przez Projekt wskazać należy rozszerzenie definicji ustawowych o pojęcie odbiorcy chronionego i odbiorcy końcowego oraz przedsiębiorstwa zobowiązanego.

Zgodnie z treścią Projektu odbiorcą chronionym jest m.in. odbiorca:

  • gazu ziemnego w gospodarstwie domowym,
  • przyłączony do sieci dystrybucyjnej gazowej:
    • mikro i mały oraz średni przedsiębiorca,
    • prowadzący działalność wytwórczą w rolnictwie,
    • prowadzący usługi turystyczne rolnik,
    • będący kołem gospodyń wiejskich,

których moc umowna nie przekracza 710 kWh/h

  • przyłączony do sieci dystrybucyjnej gazowej lub sieci przesyłowej gazowej będący podmiotem użyteczności publicznej oraz organem administracji publicznej,
  • gazu ziemnego zajmującego się wytwarzaniem ciepła powyższych odbiorców w okresie od 1 września do 31 maja.

Kolejną istotną definicją są podmioty zobowiązane, a więc określają podmioty zobligowane do uiszczania comiesięcznej opłaty gazowej o której wspomnimy w dalszej części artykułu. Zgodnie z proponowanym brzmieniem przez przedsiębiorstwa zobowiązane należy rozumieć operatora systemu gazowego (z wyłączeniem operatora systemu dystrybucyjnego gazowego w zakresie, tzw. systemu wyspowego) oraz operatora systemu skraplania gazu ziemnego i operatora systemu magazynowania, w zakresie, w jakim wykorzystują transportowany gaz ziemny na potrzeby własne.

Jest to również podmiot będący zleceniodawcą usługi przesyłania gazu ziemnego, na rzecz którego gaz ziemny transportowany systemem gazu ziemnego wysokometanowego jest transportowany z systemu przesyłowego gazowego do systemu dystrybucyjnego gazowego lub który odbiera gaz ziemny transportowany systemem gazu ziemnego wysokometanowego w punkcie wyjścia z systemu przesyłowego gazowego do odbiorcy końcowego.

Rządowa Agencja Rezerw Strategicznych

Zgodnie z Projektem Rządowa Agencja Rezerw Strategicznych (Agencja) będzie tworzyć i utrzymywać zapasy strategiczne gazu ziemnego w celu zapewnienia zaopatrzenia w gaz ziemny na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w szczególności zapewnienia zaopatrzenia w gaz ziemny odbiorców chronionych.

Zaproponowano związaną z tym zmianę, zgodnie z którą Agencja będzie mogła dokonać zakupu zapasów strategicznych w imieniu Skarbu Państwa za pośrednictwem giełdy towarowej lub na rynku organizowanym przez podmiot prowadzący rynek regulowany, lub na zorganizowanej platformie obrotu prowadzonej przez spółkę prowadzącą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub innego państwa członkowskiego Europejskiego Obszaru Gospodarczego giełdę towarową zakupu lub sprzedaży gazu ziemnego na dostosowania wielkości wolumenu gazu ziemnego, który będzie przez nią utrzymywany jako zapasy strategiczne.

Ponadto, zgodnie z Projektem Agencja będzie miała możliwość zakupu lub sprzedaży gazu ziemnego w trybie przetargów, aukcji lub zamówień publicznych wraz z wynikającymi z umów na świadczenie usług magazynowania prawami i obowiązkami w zakresie zakupionego albo sprzedanego gazu ziemnego.

Projekt nowelizacji przewiduje, że instalacja magazynowa znajdująca się w kraju oraz poza jego terytorium będzie musiała zapewnić możliwość dostarczenia całkowitej ilości zapasów do systemu przesyłowego gazowego w okresie nie dłuższym niż 50 dni.

W obecnym stanie prawnym termin ten również wynosi 50 dni, ale ma charakter tymczasowy, gdyż ma obowiązywać tylko do daty 30 września 2025 r., po której ma nastąpić powrót do wcześniej obowiązującego terminu 40 dni (na podstawie art. 70d Ustawy o zapasach). Projekt UC50 utrzymuje w mocy na czas nieokreślony obowiązywanie terminu 50-dniowego dostarczenia zapasów obowiązkowych do systemu przesyłowego i nadaje temu terminowi charakter trwały.

Agencja będzie uzgadniać z operatorem systemu przesyłowego gazowego lub operatorem systemu połączonego gazowego oraz operatorem systemu magazynowania rozmieszczenie zapasów strategicznych gazu ziemnego w poszczególnych instalacjach magazynowych, w terminie do dnia 15 stycznia każdego roku, na okres kolejnego roku gazowego.

Agencja będzie także posiadała możliwość wyboru między instalacjami na terytorium Rzeczypospolitej oraz na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu.

Wielkość zapasów strategicznych

Zmianie ulega również sposób określenia wielkości zapasów strategicznych gazu ziemnego, które aktualnie ustala przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą i podmiot dokonujący przywozu gazu ziemnego do 30 kwietnia każdego roku. Projekt wprowadza ilość zapasów strategicznych w wysokości 12,301TWh, przy czym ilość ta może zostać zmieniona podczas stanu kryzysowego na czas jego trwania przez ministra właściwego do spraw gospodarki surowcami energetycznymi.

Warto dodać iż Projekt nakłada na operatorów systemu przesyłowego gazu lub operatora systemu połączonego gazowego obowiązek aby do 30 listopada przekazać ww. ministrowi dane dotyczące wielkości zapotrzebowania na gaz ziemny. Obowiązek ten obejmuje dane na zapotrzebowanie:

  • w okresie ekstremalnych temperatur w siedmiodniowym okresie szczytowego zapotrzebowania, występującym z prawdopodobieństwem statystycznym raz na 20 lat,
  • za okres kolejnych 30 dni nadzwyczajnie wysokiego zapotrzebowania na gaz, występującego z prawdopodobieństwem statystycznym raz na 20 lat;
  • w sytuacji wystąpienia zakłócenia funkcjonowania największej pojedynczej infrastruktury gazowej w przeciętnych warunkach w okresie zimowym – na okres 30 dni.

Fundusz Zapasów Interwencyjnych i Zapasów Strategicznych Gazu Ziemnego

Projekt zmienia również tytuł rozdziału 3a w ustawie w związku z przekształceniem Funduszu Zapasów Interwencyjnych w Fundusz Zapasów Interwencyjnych i Zapasów Strategicznych Gazu Ziemnego (Fundusz).

Fundusz swoje środki pozyskiwać będzie poza aktualnymi wpływami z opłaty gazowej oraz z uruchomienia zapasów strategicznych gazu ziemnego i sprzedaży gazu w celu zmniejszenia tychże zapasów w przypadku stanu kryzysowego. Nowymi środkami będą także odszkodowania z tytułu ubezpieczenia zapasów strategicznych gazu ziemnego i wpływy ze zbytych akcji lub udziałów oraz wypłaty dywidend.

Środki zebrane przez Fundusz poprzez zmiany wprowadzone przez Projekt będą służyć na finansowanie zakupu gazu ziemnego z przeznaczeniem go na zapasy strategiczne jak również na magazynowanie zapasów i zakup usług przesyłania w celu dostarczenia zapasów strategicznych gazu ziemnego utrzymywanych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Opłata gazowa

Projekt proponuje aby koszty tworzenia i utrzymywania zapasów strategicznych gazu ziemnego przez RARS ponosiły „przedsiębiorstwa zobowiązane”, uiszczając opłatę za tworzenie i utrzymywanie zapasów strategicznych gazu ziemnego, zwaną opłatą gazową”.

Wzór opłaty gazowej wskazuje, że jest to iloczyn stawki opłaty gazowej określonej przez ministra właściwego do spraw gospodarki surowcami energetycznymi oraz ilości gazu ziemnego wysokometanowego odebranego lub zużytego na potrzeby własne w poprzednim miesiącu przez przedsiębiorstwo zobowiązane, wykazanej w deklaracji przedkładanej do 28 dnia każdego miesiąca Prezesowi Agencji.

Należy podkreślić, że od decyzji Prezesa Agencji w zakresie opłaty gazowej służyć ma odwołanie do ministra właściwego do spraw gospodarki surowcami energetycznymi. Obowiązek zapłaty opłaty gazowej przedawniać się ma z upływem 5 lat, licząc od dnia, w którym opłata ta stała się wymagalna.

Pozostałe zmiany

Projekt przewiduje również zmiany w ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (PE). Jedną ze zmian jest art. 4c ust. 2, który ma na celu przyznanie pierwszeństwa dostępu do pojemności instalacji magazynowych, które będą niezbędne Agencji do tworzenia oraz utrzymywania zapasów strategicznych gazu ziemnego.

Co więcej Projekt przewiduje także rozwiązania dla postępowania w przypadku braku dostępności pojemności w instalacjach magazynowych, ponieważ wskazuje, że w takiej sytuacji pierwszeństwo dostępu do instalacji magazynowych ma operator systemu przesyłowego gazowego lub operator systemu połączonego gazowego, na którym spoczywa obowiązek zapewnienia prawidłowego funkcjonowania i bilansowania systemu gazowego w trakcie uruchomienia zapasów strategicznych gazu ziemnego.

Kolejną zmianą jest dodanie art. 6h PE, który nakłada obowiązek instalacji liczników wskazujących rzeczywiste zużycie paliw gazowych przez odbiorców końcowych na operatora systemu dystrybucyjnego gazowego. Obowiązek ten ma być wykonywany w przypadku gdy jest to technicznie wykonalne, uzasadnione finansowo i może skutkować oszczędnością paliw gazowych.

Istotnym jest także fakt, iż Agencja została zwolniona z obowiązku posiadania koncesji w związku z obrotem gazem ziemnym w ramach realizacji swoich zadań ustawowych odnoszących się do zapasów strategicznych.

Projekt w celu zmiany zasad tworzenia oraz utrzymywania zapasów strategicznych, w art. 9–12 zawiera przepisy przejściowe określające terminy dokonywania kolejnych czynności po raz pierwszy, celem płynnego przejścia z dotychczasowego systemu zapasów do nowego.

Warto więc wskazać, że zapasy strategiczne w brzmieniu nadanym przez Projekt pierwszy raz tworzy się w roku gazowym zaczynającym się od 1 października 2025 r. Ponadto Agencja ma uzgodnić po raz pierwszy z operatorem systemu przesyłowego gazowego lub operatorem systemu połączonego gazowego oraz operatorem systemu magazynowania rozmieszczenie zapasów strategicznych gazu ziemnego w poszczególnych instalacjach magazynowych, w terminie do dnia 30 września 2025 r.

Co więcej art. 20 Projektu przewiduje możliwość dokonania zmian w zatwierdzonych na 2025 r. taryfach dla paliw gazowych w związku z możliwością wliczenia do kosztów uzasadnionych, kosztów stanowiących równowartość planowanej do uiszczenia w 2025 r. opłaty gazowej.

Na dzień publikacji artykułu w zakresie Projektu wciąż trwają rządowe prace legislacyjne.

Autorzy: Aleksandra Walczak, r. pr. Adam Wawrzynowicz, Wawrzynowicz i Wspólnicy sp.k.

Gazterm 2023 – Nowy globalny porządek energetyczny

Aktualności, , , Możliwość komentowania Gazterm 2023 – Nowy globalny porządek energetyczny została wyłączona

W dniach 14-17 maja 2023 r. w Międzyzdrojach odbyła się 26. Konferencja Gazterm 2023. Motywem przewodnim wydarzenia były zmiany w funkcjonowaniu europejskiego gazownictwa stanowiące wynik unijnych i krajowych działań zmierzających do zapanowania nad trudną sytuacją rynkową. Konferencja cieszyła się ogromnym zainteresowaniem specjalistów z branży gazowniczej, co przełożyło się na niezwykle wysoki poziom merytoryczny prowadzonych dyskusji.

Szczególny akcent położono na kwestie regulacyjne w obszarze gazownictwa, którym poświęcono osobny panel dyskusyjny pod patronatem Urzędu Regulacji Energetyki. Referat wprowadzający wygłosił Adam Wawrzynowicz, redaktor naczelny portalu ENERGIA.EDU.PL. Oprócz niego w dyskusji wzięli udział: Prezes Urzędu Regulacji Energetyki Rafał Gawin, Prezes Zarządu Krajowej Rady Regulacji Energetyki Litwy Renatas Pocius, przedstawicielka fińskiego regulatora Energiavirasto Buket Hertti oraz Prezes PGNiG SA Upstream Polska Artur Cieślik. Rozmowy koncentrowały się na takich wątkach, jak: rozwiązania zapewniające ochronę odbiorców końcowych, nowe obowiązki w zakresie magazynowania gazu, preferencje dla gazów odnawialnych w świetle prawa klimatycznego czy model rynku gazu po kryzysie energetyczny. Rozmówcy doszli do wniosku, że sytuacja geopolityczna wymusiła zmianę w postrzeganiu regulacyjnej funkcji państwa, która obecnie orientuje się w większym stopniu na sprawy socjalne niż na rozwój konkurencji.

Pozostałe panele dyskusyjne koncentrowały się na takich zagadnieniach jak: partnerstwo międzynarodowe dla bezpieczeństwa rynków gazu w Europie, znaczenie wydobycia własnego i rozwoju infrastruktury dla gazu w kontekście wyzwań dla bezpieczeństwa i transformacji energetycznej, perspektywy handlu gazem w Europie po kryzysie, rola i znaczenie biometanu w zapewnieniu suwerenności energetycznej Polski oraz nowe technologie w procesie dekarbonizacji gazownictwa. Wydarzenie stanowiło dogodną okazję do wymiany spostrzeżeń między ekspertami związanymi z biznesem, naukowcami oraz przedstawicielami administracji publicznej. Problematyka poruszana podczas paneli i prezentacji była jeszcze długo dyskutowana w kuluarach.

26. Konferencja Gazterm 2023 została objęta Patronatem Honorowym Prezydenta RP Pana Andrzeja Dudy. Partnerem Głównym konferencji był PKN ORLEN SA. Partnerem Konferencji był Oddział Centralny PGNiG w Warszawie PKN Orlen SA. Z kolei Partnerem Branżowym Konferencji była Izba Gospodarcza Gazownictwa.

26 Konferencja Gazterm 2023 (14-17 maja 2023, Międzyzdroje)

Aktualności, Energetyka, energia elektryczna, Klimat, , , Możliwość komentowania 26 Konferencja Gazterm 2023 (14-17 maja 2023, Międzyzdroje) została wyłączona

Trwający wciąż kryzys energetyczny ujawnił wiele słabości europejskich rynków gazu, szczególnie w konstrukcji systemu ich zaopatrzenia i zabezpieczenia dostaw. Jednak podejmowane na szczeblu międzynarodowym i na poziomach krajowych decyzje i działania pozwalają sformułować tezę o zbliżających się jakościowych zmianach w funkcjonowaniu europejskiego gazownictwa. Uwzględniając zatem powyższe okoliczności uznaliśmy, że  tematem  głównym  GAZTERMU  w  2023 r.  powinien być „Nowy globalny porządek energetyczny ”.

W międzynarodowym gronie menadżerów, decydentów politycznych, naukowców i ekspertów planujemy przedyskutować całe spektrum aktualnych problemów dotyczących rynku gazu oraz możliwych scenariuszy jego rozwoju i transformacji.

Panele dyskusyjne koncentrować się będą m.in. na nowych rozwiązaniach w zakresie bezpieczeństwa rynków gazu w Europie, euroatlantyckim partnerstwie w zakresie handlu LNG, nowych projektach infrastrukturalnych, ewolucji architektury regulacyjnej oraz aktualnej i perspektywicznej roli giełd gazu. Nie zabraknie również tematów związanych z aktualną sytuacją polskiego sektora gazowniczego.

W ramach obrad Konferencji zorganizujemy również wydarzenie, które na stałe wpisało się w program Gaztermu – tym razem będzie to: Transatlantycki Szczyt Gazowy – Partnerstwo transatlantyckie dla bezpieczeństwa rynków gazu w Europie.

Problematyka dekarbonizacji sektora gazowego, a także rola gazów odnawialnych zostanie natomiast ujęta w  wyodrębnionym  bloku  tematycznym  w  postaci  nowej  formuły  tematycznej  Green GAZTERM.

26. Konferencja Gazterm 2023 została objęta Patronatem Honorowym Prezydenta RP Pana Andrzeja Dudy. Partnerem Głównym konferencji jest PKN ORLEN SA. Partnerem Konferencji jest Oddział Centralny PGNiG w Warszawie PKN Orlen SA. Partnerem Branżowym Konferencji jest Izba Gospodarcza Gazownictwa.

Pomimo wciąż napiętej a zarazem dynamicznej sytuacji panującej na rynku gazu, obrady konferencji przeprowadzone zostaną na najwyższym poziomie merytorycznym i organizacyjnym. Program tegorocznego GAZTERMU jak w latach poprzednich przygotowuje nasz Partner Merytoryczny – Dolnośląski Instytut Studiów Energetycznych.

Szczegółowa tematyka i problematyka tej edycji Konferencji dostępna jest już na stronie https://www.gazterm.pl/pl/problematyka

Autor: Organizatorzy 26 Konferencji Gazterm

Nowe warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać sieci gazowe i ich usytuowanie

Aktualności, Gaz, , , , , , , Możliwość komentowania Nowe warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać sieci gazowe i ich usytuowanie została wyłączona

Minister Klimatu i Środowiska skierował do konsultacji publicznych projekt rozporządzenia Ministra Klimatu i Środowiska w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać sieci gazowe i ich usytuowanie (31). Rozporządzenie techniczne określa szczegółowe wymagania dla budowy i usytuowania gazociągów, dzięki czemu przyczynia się do bezpieczeństwa mienia i osób znajdujących się w okolicy gazociągów. Dzięki określeniu szczegółowych wymagań technicznych projekt rozporządzenia przyczynia się również do sprawnego funkcjonowania sieci gazowej, bezpieczeństwa dostaw gazu ziemnego do odbiorców jak również do ograniczenia wpływu sieci gazowej na środowisko naturalne, w tym ogranicza zjawisko ucieczki emisji metanu.

Celem proponowanej regulacji jest stworzenie przejrzystej sytuacji prawnej, obejmującej obecny stan wiedzy technicznej, podnoszącej bezpieczeństwo techniczne, ochronę ludzi, mienia i środowiska, niezawodność dostaw gazu ziemnego do odbiorców oraz dostosowanie do potrzeb osób ze szczególnymi potrzebami w stopniu, w jakim jest to możliwe.

W stosunku do rozporządzenia z 2013 r., wprowadzone zmiany i uzupełnienia dotyczą dostosowania przepisów prawa do obecnie obowiązującej wiedzy technicznej i do obecnie dostępnych technologii wykorzystywanych przy projektowaniu i budowie sieci gazowych.

Poniżej przedstawiono najważniejsze modyfikacje względem rozwiązań obowiązujących.

I. Określenie nowych materiałów (tworzywa sztuczne, materiały kompozytowe), z jakich można budować sieci gazowe

W projekcie rozporządzenia proponuje się, aby gazociągi z tworzyw sztucznych i gazociągi kompozytowe były wykonywane z rur i armatury przeznaczonych do transportu gazu, zgodnie z aktualnym poziomem wiedzy i najlepszą praktyką określonymi Polskimi Normami lub innymi normami lub wytycznymi wydawanymi przez krajowe lub międzynarodowe organizacje branżowe. Jednocześnie wskazuje się, że w gazociągach wykonanych z tworzyw sztucznych ciśnienie krytyczne szybkiej propagacji pęknięć, z uwzględnieniem minimalnej temperatury ich pracy, nie powinno być mniejsze niż 1,5 maksymalnego ciśnienia roboczego (MOP).

Proponowana regulacja zakłada także, że elementy gazociągów z tworzyw sztucznych i kompozytowych, między sobą, powinny być łączone ze sobą według technologii określonej przez projektanta. Projektant określałby również wymagania dla połączeń: elementów z różnych tworzyw sztucznych, elementów z tworzyw sztucznych z elementami stalowymi a także elementów kompozytowych z elementami stalowymi. Takie obowiązki spoczywające na projektancie wynikałyby z faktu, że w obecnym stanie, technologia wykonywania ww. połączeń nie została określona w Polskich Normach lub innych normach lub wytycznych wydawanych przez krajowe lub międzynarodowe organizacje branżowe.

II. Wprowadzenie pojęcia pasów eksploatacyjnych i określenie ich szerokości dla poszczególnych gazociągów w celu ułatwienia operatorom sieci gazowych przeprowadzania czynności eksploatacyjnych na gazociągu

Projekt wprowadza definicję legalną pojęcia „pas eksploatacyjny”. Ma nim być obszar wyznaczony przez operatora sieci gazowej po obu stronach osi gazociągu, z którego operator sieci gazowej może korzystać na potrzeby czynności eksploatacyjnych gazociągu oraz towarzyszącej infrastruktury technicznej. Zaproponowano, aby szerokość pasa eksploatacyjnego wynosiła dla gazociągów o maksymalnym ciśnieniu roboczym (MOP):

  • do 1,6 MPa włącznie – nie więcej niż szerokość strefy kontrolowanej;
  • powyżej 1,6 MPa i średnicy nominalnej do DN 150 włącznie – nie więcej niż 4,0m;
  • powyżej 1,6 MPa i średnicy nominalnej powyżej DN 150 – nie więcej niż 6,0m.

Jednocześnie w uzasadnionych wiedzą techniczną i dobrymi praktykami przypadkach dopuszczalne byłoby zwiększenie  szerokości w celu zapewnienia dostępu do towarzyszącej infrastruktury technicznej, przy czym nie mogłaby ona przekraczać szerokości strefy kontrolnej.

III. Określenie odległości pomiędzy gazociągiem a elektrownią wiatrową oraz doprecyzowanie wymogów dotyczących odległości gazociągów o maksymalnym ciśnieniu roboczym (MOP) powyżej 10 MPa od budynków

W projekcie zaproponowano, żeby odległość gazociągu o maksymalnym ciśnieniu roboczym (MOP) powyżej 1,6 MPa od elektrowni wiatrowej, mierzona pomiędzy osią gazociągu a zewnętrznym obrysem fundamentu tej elektrowni od strony gazociągu, nie mogła być mniejsza niż połowa szerokości strefy kontrolowanej gazociągu, jednak nie mniejsza niż 10 m.

Z kolei odległość mierzona pomiędzy osią gazociągu stalowego oraz gazociągu kompozytowego, o maksymalnym ciśnieniu roboczym (MOP) większym niż 0,5 MPa do 10 MPa włącznie, a budynkiem nie mogłaby być mniejsza niż:

  • połowa szerokości stref kontrolowanych – na terenie zaliczonym do pierwszej klasy lokalizacji,
  • dwukrotność połowy szerokości stref kontrolowanych – na terenie zaliczonym do drugiej klasy lokalizacji,
  • trzykrotność połowy szerokości stref kontrolowanych – na terenie zaliczonym do trzeciej klasy lokalizacji

– na którym usytuowany jest budynek.

Jednocześnie proponuje się, aby odległość mierzona pomiędzy osią gazociągu stalowego oraz gazociągu kompozytowego, o maksymalnym ciśnieniu roboczym (MOP) powyżej 10 MPa, a budynkiem nie mogłaby być mniejsza niż trzykrotność połowy szerokości strefy kontrolowanej gazociągu, bez względu na klasę lokalizacji.

IV. Doprecyzowanie przepisów dotyczących przeprowadzania prób wytrzymałości i szczelności gazociągów

Projektowane przepisy określają, że każdy gazociąg przez oddaniem do użytkowania powinien być poddany próbom wytrzymałości i próbie szczelności. Rodzaj próby szczelności i wytrzymałości jest uzależniony od maksymalnego ciśnienia roboczego gazociągu, klasy lokalizacji gazociągu i średnicy nominalnej gazociągu. W rozporządzeniu doprecyzowano przepisy dotyczące minimalnych wartości ciśnień prób oraz przepisy w zakresie naprężeń obwodowych w zależności od rodzaju próby. W rozporządzeniu, wskazano, że wymagania i parametry próby ciśnieniowej dla gazociągów z tworzyw sztucznych o maksymalnym ciśnieniu roboczym powyżej 1,0 MPa oraz dla gazociągów kompozytowych określa się zgodnie z aktualnym poziomem wiedzy i najlepszą praktyką, ze względu na brak takich wymagań w Polskich Normach. Proponuje się, aby gazociąg, który nie został przekazany do użytkowania w okresie 6 miesięcy od wykonania prób ciśnieniowych, zostać ponownie poddany próbie szczelności. Wyjątkiem od tej zasady byłby jedynie gazociąg wypełniony powietrzem, gazem lub gazem obojętnym pod ciśnieniem co najmniej 0,1 MPa lub gazociąg niskiego ciśnienia pod ciśnieniem roboczym.

V. Doprecyzowanie klasyfikacji stacji gazowych ze względu na ciśnienie robocze

Projekt kontynuuje podział stacji gazowych pod względem kryterium maksymalnego ciśnienia roboczego (MOP) na wejściu do stacji. Sam podział różni się jednak od obecnego tym, że uwzględnione zostały także stacje niskiego ciśnienia.

Według nowego podziału stacje gazowe dzieliłyby się na stacje:

  • niskiego ciśnienia – dla ciśnienia do 10 kPa włącznie;
  • średniego ciśnienia – dla ciśnienia od 10 kPa do 0,5 MPa włącznie;
  • podwyższonego średniego ciśnienia – dla ciśnienia powyżej 0,5 MPa do 1,6 MPa włącznie;
  • wysokiego ciśnienia – dla ciśnienia większego od 1,6 MPa.

VI. Dopuszczenie możliwości stosowania urządzeń do zagospodarowania energii odpadowej na potrzeby produkcji energii elektrycznej na stacjach gazowych

W przeciwieństwie do obecnych regulacji, projektowane rozporządzenie umożliwia stosowanie na stacji gazowej urządzeń do zagospodarowania energią odpadową na potrzeby produkcji energii elektrycznej. Na stacji gazowej dopuszczalne byłoby instalowanie systemów odzysku energii powstającej w trakcie procesu redukcji ciśnienia oraz urządzeń wytwarzających energię elektryczną przy wykorzystaniu energii kinetycznej przepływającego gazu, pod warunkiem zachowania wymagań systemu ciśnieniowego bezpieczeństwa.

Jako że projekt znajduje się obecnie w fazie konsultacji publicznych, jego ostateczny kształt może jeszcze ulec zmianie. Opinie w tej sprawie będzie trwało do 16 czerwca 2021 r.

Autor: Marcel Krzanowski, Kancelaria Wawrzynowicz & Wspólnicy sp. k.

„Czy Europejski Zielony Ład może stać się dźwignią odbudowy europejskiej po zakończeniu pandemii?” – artykuł Tomasza Brzezińskiego i Adama Wawrzynowicza

Aktualności, Energetyka, Klimat, , , , , , , , , , , Możliwość komentowania „Czy Europejski Zielony Ład może stać się dźwignią odbudowy europejskiej po zakończeniu pandemii?” – artykuł Tomasza Brzezińskiego i Adama Wawrzynowicza została wyłączona

W najnowszym wydaniu czasopisma “Przegląd Gazowniczy” nr 2 (66) ukazał się artykuł pt. „Czy Europejski Zielony Ład może stać się dźwignią odbudowy europejskiej po zakończeniu pandemii?”, współautorstwa Tomasza Brzezińskiego oraz Adama Wawrzynowicza. 

Zachęcamy do zapoznania się z artykułem ekspertów W&W!

World Energy Outlook 2018

Aktualności, Energetyka, , , Możliwość komentowania World Energy Outlook 2018 została wyłączona

13 listopada bieżącego roku został opublikowany World Energy Outlook (WEO) przygotowany przez Międzynarodową Agencję Energii (MAE) – długoterminowa analiza dotycząca sektora energii. Dokument zawiera prognozy aż do 2040 roku. Dokument dostępny jest na stronie internetowej International Energy Agency.

Autorzy zwracają uwagę na trzy filary systemu energii, jakimi są dostępność, pewność i zrównoważony rozwój. Poniżej streszczenie informacji z raportu:

  • Koszty PV i energii z wiatru nadal spadają, ale ceny ropy wzrosły powyżej 80 USD / baryłkę w 2018 r. po raz pierwszy od czterech lat. Zagrożenia dla dostaw ropy i gazu pozostają. Jedna ósma ludności świata nie ma dostępu do elektryczności i nowe wyzwania w tym względzie, od elastyczności systemu po bezpieczeństwo cybernetyczne, koncentrują się na sektorze energetycznym.
  • W 2017 roku emisja dwutlenku węgla wzrosła o 1,6 %, a wczesne dane sugerują stały wzrost w 2018 roku. Są to wyniki dalekie od celów klimatycznych.
  • Do 2040 roku globalne zapotrzebowanie na energię zwiększy się o ponad jedną czwartą. Wzrost byłby dwa razy większy, gdyby nie ciągłe ulepszenia w zakresie efektywności energetycznej.
  • Udział elektrowni jądrowych w produkcji energii, stanowiących drugie co do wielkości źródło elektryczności z węgla niskoemisyjnego, zaraz po energii wodnej, pozostaje na poziomie około 10%, ale układ ten zmienia się. Około dwie trzecie dzisiejszej floty nuklearnej w rozwiniętych gospodarkach ma ponad 30 lat. Decyzje o przedłużeniu lub wyłączeniu tej zdolności będą miały znaczący wpływ na energię bezpieczeństwo, inwestycje i emisje.
  • W 2030 r. gaz ziemny wyprzedzi węgiel, aby stać się drugim co do wielkości paliwem w globalnej energii.
  • W 2040 r. gaz ziemny i ropa naftowa będą nadal zaspokajać znaczną część światowego zapotrzebowania na energię.
  • Dzisiejsze projekty wydobywcze wydają się być dobrze dostosowane do zbliżającego się spadku popytu na paliwa kopalne, ale z drugiej strony mogą one doprowadzić do niedoboru podaży i dalszej eskalacji cen.

Autorzy skupiają się głównie na sektorze elektroenergetycznym, który przeżywa najbardziej dramatyczną transformację od czasu jego powstania ponad sto lat temu. W rozwiniętych gospodarkach wzrost popytu na energię elektryczną jest niewielki, ale wymóg inwestycji jest nadal ogromny. Standardy wydajności energetycznej odegrały kluczową rolę w powstrzymywaniu popytu: osiemnaście spośród trzydziestu członków MAE odnotowały spadek zużycia energii elektrycznej od 2010 r. Perspektywy rozwoju zależą od tego, jak szybko energia elektryczna może zyskać popularność w dostarczaniu ciepła dla domów, biur i fabryk oraz energii do transportu. Podwojenie zapotrzebowania na energię elektryczną w gospodarkach rozwijających się stawia czystszą, dostępną oraz w przystępnej cenie energię w centrum strategii rozwoju ekonomicznego oraz redukcji emisji.

Nowym hasłem dla systemów elektroenergetycznych jest elastyczność. Raport potwierdza korzystną pozycję fotowoltaiki wiatrowej w systemach o względnie niskich kosztach elastyczności. Nowa bateria słoneczna PV jest dobrze przygotowana, by prawie całkowicie wyeliminować nowy węgiel, choć według prognoz bez wdrożenia odpowiedniej polityki będzie zmagała się z hamowaniem istniejących instalacji termicznych. Odnawialne źródła energii i węgiel zamienią się miejscami: udział odnawialnych źródeł energii wzrośnie z 25% obecnie do około 40% w 2040 r.; węgiel kroczy przeciwną ścieżką. Skupienie się na elektryczności, źródłach odnawialnych i efektywności ma swoje źródło we wzroście zużycia węgla, jaki odnotowano w 2017 roku, po trwającym dwa lata spadku.

Silnie rośnie (z jednej czwartej dzisiaj do dwóch trzecich w 2040 r.) bezpośrednie wykorzystanie energii ze źródeł odnawialnych – bioenergia, ciepło słoneczne i geotermalne zapewniają ciepło i mobilność. Dostarczanie ciepła wzrasta z 10% obecnie do 25%, a w transporcie wzrasta z 3,5% dzisiaj do 19% (w tym zarówno bezpośrednie wykorzystanie, jak i pośrednie wykorzystanie, np. energia elektryczna oparta na źródłach odnawialnych).

Autor: Agata Szafrańska, Kancelaria Wawrzynowicz & Wspólnicy Sp.k.