Jedenastu operatorów gazowych, wywodzących się z dziewięciu państw członkowskich Unii Europejskiej zaprezentowało plan budowy sieci wodorowej.

Plan dedykowanej infrastruktury transportu wodoru został przygotowany przez: Enagás, Energinet, Fluxys Belgium, Gasunie, GRTgaz, NET4GAS, OGE, ONTRAS, Teréga, Snam i Swedegas.

W opublikowanym raporcie „European Hydrogen Backbone. How a dedicated hydrogen infrastructure can be created”, operatorzy przewidują, że istniejącą infrastrukturę gazową można zmodyfikować w celu transportu wodoru, po przystępnych cenach. Zakładają, że od połowy 2020 roku sieć gazowa będzie systematycznie rozbudowywana i w 2030 roku jej długość wyniesie 6,8 tys. km, tym samy ma ona połączyć tzw. „doliny wodoru”.

Według założeń, do 2040 roku sieć wodorowa liczyć będzie 23 tys. km długości, z czego 75% sieci stanowić będą przebudowane rurociągi gazu ziemnego, które zostaną połączone nowymi odcinkami. Ostatecznie powstać mają dwie równoległe sieci przesyłowe: czystego wodoru i (bio) metanowa.

Powstały szkielet wodorowy transportować będzie wodór produkowany z energii wiatrowej (morskiej) oraz słonecznej w Europie, pozwoli również na import wodoru spoza Europy.

Koszt utworzenia sieci ma wynieść od 27 do 64 mld euro. Według szacunków, średni koszt przesyłu wodoru wynosić będzie od 0,09 do 0,17 euro za kg na 1 tys. km. Jak wskazują twórcy raportu, szeroki zakres szacunków kosztów wynika głównie z niepewności co do (zależnych od lokalizacji) kosztów sprężarek.

Szkielet sieci wodorowej ma objąć całą Unię Europejską, tym samym uczestnicy projektu zapraszają pozostałe europejskie przedsiębiorstwa infrastruktury gazowej, aby włączyły się w dalsze prace na rozwojem przedsięwzięcia.

Z raportem “European Hydrogen Backbone. How a dedicated hydrogen infrastructure can be created” można zapoznać się na stronie: https://gasforclimate2050.eu/sdm_downloads/european-hydrogen-backbone/