W Sejmie trwają prace nad kolejnym pakietem przepisów tzw. Tarczy Antykryzysowej. Projekt nie tylko wprowadza nowe przepisy ale również doprecyzowuje te, które zostały wprowadzone w marcu oraz w kwietniu. Zmiany obejmują m. in. przepisy Prawa energetycznego.

W marcu weszły w życie pierwsze przepisy tzw. Tarczy Antykryzysowej. Ustawą z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 poz. 568) wprowadzono wówczas przepisy chroniących nie tylko przedsiębiorców, ale także m. in. odbiorców energii.

Zgodnie z dodanym wówczas do Ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (PE) przepisem art. 6g, objęto ochroną odbiorców poprzez wprowadzenie zakazu stosowania art. 6a ust. 1 oraz 6b ust. 1 pkt 2 i 3 PE w okresie stanu zagrożenia epidemicznego oraz stanu epidemii.

Zgodnie z powyższym, przedsiębiorstwo energetyczne nie może obecnie zainstalować przedpłatowego układu pomiarowo-rozliczeniowego służącego do rozliczeń za dostarczane paliwa, energię elektryczną lub ciepło, jeżeli odbiorca:

• co najmniej dwukrotnie w ciągu kolejnych 12 miesięcy zwlekał z zapłatą za pobrane paliwo gazowe, energię elektryczną lub ciepło albo świadczone usługi przez okres co najmniej jednego miesiąca;
• nie ma tytułu prawnego do nieruchomości, obiektu lub lokalu, do którego są dostarczane paliwa gazowe, energia elektryczna lub ciepło;
• użytkuje nieruchomość, obiekt lub lokal w sposób uniemożliwiający cykliczne sprawdzanie stanu układu pomiarowo-rozliczeniowego.

Ponadto, przedsiębiorstwo energetyczne nie może obecnie skorzystać z uprawnienia do wstrzymania dostarczania paliw gazowych lub energii, jeżeli w wyniku przeprowadzonej kontroli stwierdzono, że nastąpiło nielegalne pobieranie paliw lub energii oraz, jeżeli odbiorca zwleka z zapłatą za świadczone usługi, co najmniej przez okres 30 dni po upływie terminu płatności.

Wejście w życie powyższego przepisu doprowadziło do sytuacji, w której z jednej strony każdy odbiorca – bez względu na status i sytuację finansową, ma możliwość wstrzymania płatności za dostarczaną energię bez żadnych konsekwencji, a z drugiej strony, dostawca energii jest obciążony obowiązkiem stałego świadczenia takiemu odbiorcy usług zgodnie z łączącą strony umową.

Zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym przez ustawodawcę, stan ten sprawił, iż przedsiębiorstwa energetyczne będą zmuszone do ponoszenia kosztów zapewnienia bezpieczeństwa dostaw do każdego odbiorcy bez jakiejkolwiek dyscypliny płatniczej po jego stronie. Z tego względu, za zasadne uznano ograniczenie zastosowania wprowadzonego w marcu art. 6g PE.

Zgodnie z założeniami projektu ustawy o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych na zapewnienie płynności finansowej przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o zmianie niektórych innych ustaw (tzw. Tarcza Antykryzysowa 4:0), przepis art. 6g PE ma zostać ograniczony wyłącznie do odbiorców najbardziej wrażliwych, tj. obiorców w gospodarstwach domowych, oraz podmiotów dotkniętych wyłączeniami działalności na podstawie przepisów ogólnych.

Projekt dodatkowo doprecyzowuje, że wspomnianego przepisu nie stosuje się jedynie w zakresie wstrzymania możliwości dostarczania paliw  gazowych i energii z przyczyn ekonomicznych.