pojazd elektryczny

Wydłużone terminy ważności białych certyfikatów

Aktualności, Energetyka, OZE, , , , , , , , , , , Możliwość komentowania Wydłużone terminy ważności białych certyfikatów została wyłączona

Z końcem ubiegłego miesiąca weszła w życie ustawa z dnia 13 czerwca 2019 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw, ustawę o efektywności energetycznej oraz ustawę o biokomponentach i biopaliwach ciekłych („Nowelizacja”, „Ustawa”).

W zakresie zmiany ustawy o efektywności energetycznej zaproponowano wydłużenie ważności przetargowych świadectw efektywności energetycznej (tzw. białych certyfikatów) do końca czerwca 2021 r. Dotychczas przepisy ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. z 2019 r. poz. 545 t. j.) przewidywały, że z dniem 30 czerwca 2019 r. traci ważność część białych certyfikatów, które nie zostały przedstawione do umorzenia.

W ustawie o efektywności energetycznej nie tylko wydłużono termin ważności białych certyfikatów, ale wykreślono także część krajowych przepisów dot. sporządzania Krajowego Planu Działania z uwagi na określenie obowiązków w tym zakresie przez przepisy unijne.

Nowelizacja odnosi się również do zmian w treści przepisów ustawy z dnia 22 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych. Zaproponowano ponadto rozszerzenie katalogu podmiotów mogących uzyskać wsparcie na zakup pojazdów osobowych zasilanych wyłącznie wodorem lub energią elektryczną. W związku z powyższym, wsparcie będzie skierowane nie tylko do przedsiębiorców i JST, ale również do osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej z pominięciem procedury konkursowej.

Szeroki zakres zmian wprowadzono do przepisów ustawy z dnia 28 grudnia 2018 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw („Ustawa nowelizowana”), tzw. ustawy o cenach energii.

Kolejna już nowelizacja ustawy ws. zmian cen energii wprowadza zmiany w zakresie katalogu beneficjentów oraz w mechanizmie stabilizacji cen w II półroczu 2019. Nowelizacja przewiduje, że po przyjęciu nowych przepisów sytuacja około 98 procent odbiorców końcowych nie zmieni się w drugim półroczu 2019 roku w porównaniu do sytuacji z pierwszego półrocza. Oznacza to, że odbiorcy ci będą płacili przez cały rok 2019 obniżoną cenę z 2018 roku.

W przypadku odbiorców energii elektrycznej, którzy płacą obecnie wyższe ceny za energię elektryczną niż w 2018 roku szacuje się, że ich umowy zostaną odpowiednio dostosowane do końca lipca 2019, ze skutkiem od 1 stycznia 2019 roku. Większość z tych odbiorców, aby móc w drugiej połowie 2019 roku korzystać z obniżonych cen, musi złożyć w ciągu 28 dni od dnia wejścia w życie nowelizacji oświadczenia do przedsiębiorstw energetycznych. Oświadczenie to nie będzie wymagane jedynie dla odbiorców korzystających z grupy taryfowej G, w której znajdują się gospodarstwa domowe.

Ustawa zmienia również zakres zastosowania mechanizmu obniżającego ceny energii – obowiązek stosowania obniżonych cen w okresie od 1 lipca 2019 r. obejmie następujące grupy podmiotów: odbiorcy z grupy taryfowej G, w tym gospodarstwa domowe, mikro przedsiębiorstwa oraz małe przedsiębiorstwa, szpitale, jednostki sektora finansów publicznych, w tym samorządy, państwowe jednostki organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej (np. lasy państwowe).

Średnie i duże przedsiębiorstwa w pierwszej połowie 2019 r., zgodnie z przepisami obowiązującego od 1 stycznia 2019 r. art. 5, zostali objęci obowiązkiem oferowania przez przedsiębiorstwa obrotu cen i stawek opłat na poziomie nie wyższym, niż ceny i stawki opłat obowiązujące 30 czerwca 2019 r. Zatem, podobnie jak pozostali odbiorcy końcowi energii elektrycznej, przedsiębiorstwa te będą beneficjentami przepisów art. 5 za okres od 1 stycznia 2019 r. do 30 czerwca 2019 r. Sytuacja średnich i dużych przedsiębiorstw zmieni się od 1 lipca 2019 r., ponieważ przedsiębiorstwa obrotu nie będą miały już obowiązku oferowania cen energii elektrycznej na poziomie z 30 czerwca 2018 r. Niemniej jednak średnie i duże przedsiębiorstwa w drugim półroczu będą korzystały z obniżonej stawki na akcyzę oraz obniżonej opłaty przejściowej. Patrząc obiektywnie na sytuację na hurtowym rynku energii elektrycznej w całej Europie, istnieje duże prawdopodobieństwo, że od lipca 2019 r. przedsiębiorstwa obrotu zaoferują podwyżki cen energii elektrycznej tym odbiorcom. Dla średnich i dużych przedsiębiorstw nowelizacja ustawy wprowadza jednak możliwość ubiegania się o dopłatę do każdej zakupionej i zużytej kilowatogodziny energii elektrycznej w II połowie 2019 r. w ramach dozwolonej pomocy de minimis. Wartość tej pomocy obwarowana jest limitami, który w największej liczbie przypadków wynosi 200 tys. € (ok. 860 tys. PLN) otrzymanej pomocy w bieżącym roku podatkowym oraz w dwóch poprzedzających go latach podatkowych.

Nowelizacja nakłada również obowiązki na samych odbiorców końcowych. Odbiorcy końcowi będą zobowiązani do złożenia stosownego oświadczenia (zgodnie ze wzorem stanowiącym załącznik do Ustawy) przedsiębiorstwu energetycznemu wykonującemu działalność gospodarczą w zakresie obrotu energią elektryczną i jednocześnie będącemu stroną umowy sprzedaży energii elektrycznej lub umowy kompleksowej z danym odbiorcą. W konsekwencji zobowiązano również odbiorców końcowych do informowania przedsiębiorstwa energetycznego o utracie lub uzyskaniu statusu odbiorcy, względem którego należy stosować stawki, o których mowa powyżej do końca 2019 roku.

Doprecyzowaniu uległy również terminy, o których mowa w art. 6 Ustawy nowelizowanej, przy zachowaniu dotychczasowej praktyki stosowania tzw. milczącej zgody przez przedsiębiorstwa energetyczne polegającej na przesyłaniu propozycji zmian umowy z wyznaczeniem terminu, po którym zmiany te wejdą w życie, jeżeli adresat nie odmówi przyjęcia proponowanych warunków. Dodano także zapis, zgodnie z którym przedsiębiorstwo obrotu pozostaje bez winy wówczas, gdy nie doszło do zmiany umowy i dostosowania cen i stawek opłat do tych, które obowiązywały w dniu 30 czerwca 2019 r. wówczas, gdy to odbiorca końcowy nie dostarczył wymaganych do zmiany umowy dokumentów.

Ponadto, zaproponowano zapis, zgodnie z którym w przypadku, gdy umowa sprzedaży energii elektrycznej lub umowa kompleksowa zawarta pomiędzy przedsiębiorstwem energetycznym wykonującym działalność gospodarczą w zakresie obrotu energią elektryczną i odbiorcą końcowym przewiduje określanie obowiązującej w 2019 r. lub w części 2019 r. ceny energii elektrycznej na podstawie wyboru przez odbiorcę końcowego terminu zakupu energii elektrycznej na giełdzie towarowej, przedsiębiorstwo to dostarcza odbiorcy końcowemu propozycję wprowadzenia zmiany do umowy w zakresie ceny energii elektrycznej, w której na pozostałą część 2019 r. oferuje stałą cenę energii elektrycznej.

Zmiany obejmują również art. 7 ust. 1 Ustawy nowelizowanej poprzez zmianę brzmienia części wspólnej oraz zmianę sposobu określania kwoty różnicy ceny dla odbiorcy końcowego kupującego energię elektryczną na własne potrzeby z pominięciem przedsiębiorstw obrotu. Zdecydowano, że w tym przypadku kwota różnicy ceny zostanie obliczona na podstawie różnicy cen na hurtowym rynku energii elektrycznej, która będzie stanowiła jednostkową dopłatę do zużytej energii elektrycznej. Szczegółowy sposób obliczania kwoty różnicy cen określi rozporządzenie wydane na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy zmienianej. Do treści art. 7 dodano również nowe zapisy wprowadzające uprawnienie do ubiegania się o dofinansowane w ramach pomocy de minimis dla średnich i dużych przedsiębiorstwo. W konsekwencji dodano również zapis określający sposób ubiegania się o pomoc de minimis na podstawie wniosków z zastrzeżeniem, że ostatnim dniem na złożenie wniosku o pomoc de minimis będzie 30 czerwca 2020 r.

Wprowadzono również dodatkowe uprawnienie do występowania do Prezesa URE o określenie indywidualnych pozostałych kosztów jednostkowych, o których mowa w art. 7 Ustawy nowelizowanej.

Istotna zmiana została również zaproponowana w treści art. 8 Ustawy nowelizowanej. Ust. 4a ww. przepisu ma stanowić podstawę uprawnienia Zarządcy Rozliczeń S.A. do wystąpienia o przedstawienie dokumentów lub informacji mających znaczenie dla oceny prawidłowości wielkości wolumenu energii elektrycznej, w stosunku do którego dane przedsiębiorstwo obrotu ubiega się o wypłatę z Funduszu Wypłaty Różnicy Ceny.

***

Równocześnie, w czerwcu ruszyły prace Sejmu nad drugim projektem ustawy stanowiącym propozycję zmiany terminu umarzania białych certyfikatów. Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o efektywności energetycznej (druk sejmowy nr 3549) wpłynął do Sejmu w dniu 11 czerwca 2019 r. i został skierowany do I czytania dopiero jednak w dniu podjęcia uchwały o przyjęciu omawianej powyżej Nowelizacji.

Autor: Joanna Nowak, Wawrzynowicz i Wspólnicy sp.k.

Dofinansowanie na zakup pojazdów elektrycznych

Aktualności, Energetyka, OZE, , , Możliwość komentowania Dofinansowanie na zakup pojazdów elektrycznych została wyłączona

Do konsultacji został skierowany projekt rozporządzenia Ministra Energii w sprawie szczegółowych warunków udzielania oraz rozliczania wsparcia udzielonego osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej.

Beneficjentami dofinansowania mogą być osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej.

Maksymalna wysokość wsparcia w jednym naborze wynosi:

1) w przypadku zakupu pojazdu wykorzystującego do napędu wyłącznie energię elektryczną – 30% ceny nabycia, nie więcej jednak niż 37 500 zł (jeśli cena nabycia takiego pojazdu nie przekracza 125 000 zł);

2) w przypadku zakupu pojazdu wykorzystującego do napędu energię elektryczną wytworzoną z wodoru w zainstalowanych w nim ogniwach paliwowych napędzanego wodorem – 30% ceny nabycia, nie więcej jednak niż 90 000 zł (jeśli cena nabycia takiego pojazdu nie przekracza 300 000 zł).

Podstawą do udzielenia dofinansowania jest umowa, która może zostać zawarta w formie papierowej lub elektronicznej.

Na beneficjentów nałożono obowiązek niezbywania zakupionych pojazdów przez rok od dnia ich zakupu. W celu wykluczenia możliwości wywozu pojazdów objętych wsparciem istnieje konieczność rejestracji pojazdu na terenie Polski (stan ten nie może zmienić się przez co najmniej rok od dnia zakupu pojazdu). Z uwagi na fakt, że zakupione pojazdy będą wspierane środkami publicznymi, na beneficjentów nałożono obowiązek ubezpieczenia pojazdów od uszkodzeń, zniszczeń oraz utraty na skutek zderzeń, kolizji, zdarzeń losowych, uszkodzeń przez osoby trzecie oraz kradzieży. Z uwagi na cel jakim jest zmniejszenie emisji szkodliwych substancji do środowiska, wprowadzony został warunek, że pojazd objęty wsparciem będzie dopuszczony do ruchu przez co najmniej rok od dnia zakupu pojazdu. Ma to na celu uniknięcia sytuacji kiedy pojazd w wyniku uszkodzenia nie mógłby być użytkowany, a beneficjent nie podejmowałby działań w zakresie naprawy pojazdu.

W przypadku jeśli którykolwiek z warunków zostałby naruszony beneficjent zobowiązany jest do zwrotu kwoty wsparcia wraz z odsetkami.

Wsparciem objęte zostaną pojazdy zakupione po dniu ogłoszenia rozporządzenia. Procedura nie obejmuje konkursu, co w założeniach Ministerstwa Energii zwiększy dostępność pojazdów elektrycznych i wodorowych.

Warunkiem wypłaty wsparcia jest skuteczne ustanowienie przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej zabezpieczenia zwrotu wsparcia wraz z należnymi odsetkami. Formą zabezpieczenia zwrotu wsparcia może być poręczenie, weksel z poręczeniem wekslowym (aval), gwarancja bankowa, zastaw na prawach lub rzeczach, blokada środków zgromadzonych na rachunku bankowym albo akt notarialny o poddaniu się egzekucji przez dłużnika.

Wsparcie będzie udzielane do czasu wyczerpania środków finansowych przewidzianych na dany rok. Środki na dopłaty mają pochodzić z Funduszu Niskoemisyjnego Transportu, który został powołany 28 lipca 2018 r.

Autor: Agata Szafrańska, Wawrzynowicz i Wspólnicy sp. k.

Projekt rozporządzenia Ministra Energii w sprawie sposobu ustalania mocy przyłączeniowej dla wewnętrznych i zewnętrznych stanowisk postojowych związanych z budynkami użyteczności publicznej oraz budynkami mieszkalnymi wielorodzinnymi

Aktualności, OZE, , , , Możliwość komentowania Projekt rozporządzenia Ministra Energii w sprawie sposobu ustalania mocy przyłączeniowej dla wewnętrznych i zewnętrznych stanowisk postojowych związanych z budynkami użyteczności publicznej oraz budynkami mieszkalnymi wielorodzinnymi została wyłączona

29 maja br. zakończyły się konsultacje projektu rozporządzenia Ministra Energii w sprawie sposobu ustalania mocy przyłączeniowej dla wewnętrznych i zewnętrznych stanowisk postojowych związanych z budynkami użyteczności publicznej oraz budynkami mieszkalnymi wielorodzinnymi.

Potrzeba wydania przedmiotowego rozporządzenia wynika z art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 317, 1356, 2348). Ustawa nakłada obowiązek zapewniania mocy przyłączeniowej, pozwalającej wyposażyć stanowiska postojowe w budynkach użyteczności publicznej oraz w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych w moc nie mniejszą niż 3,7 kW. Projektowane rozporządzenie ma wesprzeć techniczny aspekt rozwoju elektromobilności w Polsce, tj. niedostatek miejsc ładowania samochodów elektrycznych. Ponadto, projektowane rozporządzenie częściowo implementuje do polskiego porządku prawnego dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2018/844 z dnia 30 maja 2018 r. zmieniająca dyrektywę 2010/31/UE w sprawie charakterystyki energetycznej budynków i dyrektywę 2012/27/UE w sprawie efektywności energetycznej (Dz. Urz. UE L 156 z 19.06.2018, str. 75), zwaną dalej: „dyrektywą 2018/844”. Dyrektywa ta wspiera między innymi rozwój infrastruktury do ładowania pojazdów elektrycznych na parkingach samochodowych w budynkach, wymagając zainstalowania infrastruktury kanałów i punktów ładowania.

Zgodnie z rozporządzeniem, budynki użyteczności publicznej powinny zapewnić moc przyłączeniową będącą iloczynem 20 % planowanych miejsc postojowych i mocy równej 3,7 kilowata (kW). Natomiast dla budynków mieszkalnych wielorodzinnych moc przyłączeniową określa się mnożąc planowaną liczbę miejsc postojowych razy wartość mocy równej 3,7 (kilowata) kW. Rozwiązania te mają pozwolić zainstalować w przyszłości punkty ładowania pojazdów elektrycznych i pojazdów hybrydowych typu plug-in, bez ponoszenia ogromnych nakładów finansowych związanych z przebudową całej instalacji elektrycznej.

Przepisy przejściowe rozporządzenia stanowią, że podmioty, które złożyły wniosek o wydanie decyzji o pozwolenie na budowę albo odrębnej decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego po dniu 1 stycznia 2019 r., a przed dniem wejścia w życie projektu rozporządzenia, będą zobowiązane do dostosowania projektów budowlanych, budynków użyteczności publicznej lub budynków mieszkalnych wielorodzinnych do wymagań określonych w projekcie rozporządzenia do dnia 1 stycznia 2020 r. Należy również podkreślić, że zgodnie z art. 75 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych, przepisu art. 12 ust. 1 tejże ustawy, ustanawiającego określone obowiązki w zakresie zapewnienia mocy przyłączeniowej dla projektowanych i budowanych stanowisk postojowych, nie stosuje się do zamierzeń budowlanych, dla których przed dniem 1 stycznia 2019 r. złożono wniosek o wydanie decyzji o pozwolenie na budowę albo odrębnej decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego.

Koszty instalowania mocy przyłączeniowej zależą od wielkości inwestycji budowalnej oraz od zakresu robót budowlanych. Optymalnymi rozwiązaniami są wydzielenie dodatkowego obwodu w instalacji wewnętrznej bloku lub nowe przyłącze. Koszty dostosowania rynku do wymagań zawartych w projekcie rozporządzenia poniosą przedsiębiorcy.

W analizie przyjęto, że koszt instalacji mocy przyłączeniowej dla 100 miejsc postojowych wyniesie około 25 000 zł. W 2018 roku budynków mieszkalnych wielorodzinnych zostało oddanych do użytkowania 2675. Z danych GUS wynika, że będzie następował stały wzrost liczby oddanych do użytkowania budynków mieszkalnych wielorodzinnych o 3.26 % w stosunku do roku poprzedniego. Przyjęto założenie, że średnia liczna miejsc parkingowych w tych budynkach wynosi 100. W przypadku budynków użyteczności publicznej w roku 2018 r. oddano do użytkowania 2624 tych budynków. Przewiduje się stały spadek liczby oddanych do użytkowania budynków użyteczności publicznej o 2,7 % w stosunku do roku poprzedniego. Przyjęto założenie, że średnia liczba miejsc parkingowych w tych budynkach wynosi 1500.

Rozporządzenie wejdzie w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Autor: Agata Szafrańska, Wawrzynowicz i Wspólnicy sp. k.